- Kategori
- İlişkiler
Zamansız veda
Uzar sevgi sözcüklerinin kullanım tarih aralıkları, daha önce sıcak sıcak tutulan eller tutulmaz olur, kulaklara fısıldanan sevgi sözcükleri o kadar zor dökülür ki dillerden...Bir yürek mesafesi kadardır uzaklık, ama uzaktır işte, en uzaktan daha uzak...Hep bir bahane vardır paylaşılamayan herşey için, önce ayaklar geri geri gitmeye başlar, sonrasında yürek geriler her gün bir adım daha...Yorgun, bitkin ve hep kötü geçmiş bir günün ardıdır her buluşma. Sorulan her soru, konuşulan her konu; gereksiz, ayrıntı ve hatta takıntı olarak yorumlanmaya başlamışsa, durum daha da vahim demektir. Ulaşmak zordur gönül kapısı kapanınca bir gönüle, aralıklardan sızmaya çalışır kadın, en küçük bir aralık bulsa içeri sızıp filizlendirmeye çalışır ilişkisini. Kale duvarı gibi duvarları delmek ister bütün gücüyle içeri tekrar girebilmek için, feryat eder, isyan eder, sorar, sorgular, anlamlı bir açıklama duymak, ikna olmak ister. Uzun emekler verir ilişkisini tekrar diriltmek için. Bir erkeğin kadını olma, ruhunu bedenini ona teslim etme duygusu bu çabaya en önemli dayanaktır. Konuşmaya çabalar, sonunda ne olacağı en baştan belli olan yola girmemeye direnir.
Ne zaman kadın sormamış, sorgulamamış, sessiz kalmışsa, gitmiştir o anda. Bitmiştir herşey, pes etmiş, kabul etmiştir. Kendine yenik düşmüştür kadın, kendi kendinin mağlubudur aslında...Çekip gitmemek, kapıyı çarpıp çıkamamak, kendi yenilgisidir kendisine...Hiçbir erkeğin kas gücü yenemez kadının kendini yendiği kadar...Sever kadın, bahanedir karşısındaki her kim ise de, istediği kimliğe büründürüp, istediği misyonu yüklediği, görmek istediği gibi gördüğü, kendi devi kabul ettiği adam yoktur artık dünyasında.
En çok zamansız, anlamsız vedalar yakar insanın canını. Elinden oyuncağı alınmış çocuk gibi orada öylece kalmak kanatır, incitir...İhanet, yakar...Hoşçakal diyememek yakar...Vefasızlığı gözlerinden okumak yakar, yaranın kabuğunu incelir belki zamanla, ama asla geçmez tümüyle...
Ama dik durur kadın herşeye rağmen...Tüm gücüyle sarar yaralarını, ve tutunur yaşama tekrar baştan...