ZAMANSIZ YANLIZLIKLAR

I.

Son taç yapraklar düşüyor dallardan,

Kışa hazır işte bakın tüm ağaçlar,

Çıplak ve öylece yükselirken göğe

Öyle mahzunlar ki,

Öte yanda iğne yapraklı

Çam ağaçları

Yazdan kıştan habersiz

Noel sofrasında meze kesmekteler...

Bu yılki güzün hüznü büyük,

Aramızdan bir, bir ayrılırken

Tüm o ak saçlılar,

Yer açmak için geleceklere,

Acele etmekteler nedense,

Ölüm ilanları her yerde boy, boy

Ölüme her zamankinden

Daha hazır bir dünya var nedense,

Ağaç yapraklarıyla yarışan insanlar

Toprağa üşüşmekteler...

II.

Hiç havam kalmadı,

Zamansız geldi, gelenler

Gidenler, çoktan gitmişti

Denk gelemedik birbirimize

Geliyorum, gitmişsin

Geliyorsun, ben yokum durumu

Karşılaşıp şöyle iki laf edemedik

Aşkı meşki geçeli çok oldu da

Havadan, sudan,

İnsan insanı arıyor bazen.

Konuşmak anlamını yitiryor

Göz göze gelmek yetiyor inan...