Zamansız

Karanlıklar uyumak içindir dedi adam
Sevdamız aydınlatsın demek için üç mısra okudu,
Sonra yumdu gözlerini
Biri öpsün diye şakaklarından, akşama değin bekledi…

Yaşamı gülmekten ibaret kılmak, eksik dedi kadın
Sonra yere çömeldi,
Ellerini bağlayıp dizlerinin etrafına
Beş yaşında bir küçük kız oldu bütün gün…

Yanlış zamanlarda, yanlış mevkilerdeydiler
Birer renk tuttular içlerinden
Bir ellerinde meşale, yeleli atlarıyla yola çıktılar
Birbirlerini görmeden hızla geçip gittiler
Aynı patika yolun ayrı şeritlerinden

Her şeyim ol diye yaraladım seni dedi kadın
Anlayamadığımız için hırpaladık dedi birbirimizi,
Sonra usulca uyuyakaldı, kiliseye bakan balkonda…

Yapay mızraklar sapladım sana dedi adam
Sevdamız kanırtmasın diye geri çekildim dedi,
Sonra açtı avuçlarını bu şiiri uzattı
Daha fazla susmamak için…

21.07.10