Zdunska Wola'da yetimhaneyi ziyaret ( 4 )

Polonya'da gezimiz devam ediyor. Daha önce de demiştim, Polonya ve kentlerinde gördüklerimi ve yaşadıklarımı siz değerli  Milliyet Blog okuyucularımla paylaşmak istiyorum. Okuyup da ve zahmet edip yorum gönderenlere binlerce teşekkürleler...  Yüce Mevla'm  buraları  sizmere  de görmeği nasin etsin diyorum.

 ZDUNSKA WOLA kentinde bulunan yetimhane bol ağaçlı geniş bahçeli bir alanda kurulmuştur. Burada görevli okul müdiresi mevcut personeli ile birlikte bizleri bahçe kapısında karşıladılar. Daha önce hazırlanan geniş bir salonda yer aldık. Salonda Polonya, İspanya ve Türk bayrakları asılıydı... Bu arada kısa bir hoşbeşten sonra okul müdiresi Monika Yoanna Hanım, tertemiz giyinmiş ince, zarif bir bayandı, müdire Hanım Monika şu konuşmayı yaptı: ( tercümesini genç öğretmenimiz Utku Yavaş Bey akıcı ve anlaşılır bir Türkçeyle yapıyordu ).  

“ Hepinize ayrı ayrı hoş geldiniz diyorum, yetimhanemize onur verdiniz.  Okulumuzla ilgili sizlere biraz bilgi sumak istiyorum. Yetimhanemizin çok eski bir tarihi vardı. Papa 2. Jan Pol’un bu yetimhaneye çok yardımları olmuştur. Onun bizim üzerimizde büyük etkileri ve katıları vardır. Burada Sayın Jan Pol’a saygılarımı sunmak istiyorum.  Yetimhanemiz de şu anda kız, erkek, olmak üzere toplam 30 öğrencisi vardır. Yetim çocuklarımıza kasaba halkının zenginleri yardım ediyorlar. 18 yaşına kadar buradaki çocukların hem bakımı yapılıyor ve hem de eğitimleri sürdürülüyor.

Yüksek Okulları kazanan çocuklar yine bu okuldan yardım alıyorlar. Her çocuğun ayrı bir yaşam koşulu ve biçimi olduğunu biliyoruz. Ayrıca bu yetim çocukların ailelerine de çeşitli yardımlar yapılıyor. Burada psikolojiden anlayan öğretmen ve diğer idareciler, hatta tüm memurlar özel kurslardan geçirdikten sonra burada görev yapıyorlar. Burada bilgili, ehliyetli ve deneyimli kişiler çalışıyor.  Zaman zaman fırsat buldukça çocuklarımızla birlikte çeşitli etkinliklere katılıyor ve huzur evini de ziyaret ediyoruz. Her işin başında insan sevgisi vardır..

Kaldığımız kasabanın nüfusu 2011 yılı sayımına göre 44. 428’ dir. Burada daha çok değişik çocuklar geliyor, ailelerinin bir sorunu varsa onlarla da ilgileniyoruz. Yetimhanemiz adeta bir okul gibidir, çeşitli eğitim / öğretim konuları, üniteleriyle ile birlikte ELİŞİ eğitimine daha çok önem veriyoruz.. Çocuklarımızın birer meslek sahibi olabilmeleri tek amacımızdır.

Başka da siyasi veya ideolojik hiçbir amacımız yoktur. Bu yetimhanede çocukları yetiştirmek ve ulusumuza yararlı bir insan olarak kazandırmak bizim tek amacımızdır. Onlar için çalışıyoruz. Onları öz çocuklarımız gibi seviyoruz, devletimize, milletimize yararlı ve erdemli insanlar olarak yetiştirmektir” dedi… Daha sonra bir arkadaşımız burada müdire hanıma bir soru yöneltti:

— Çocuklara devletin bir yardımı var mı diye? Sorunca Monika Yoanna Hanım şöylece yanıt verdi:  

* Bu çocuklara daha çok halkımız yardım ediyor, zengin ailelerin de yardımlarını unutmamak gerekir. Zengin ailelerimiz gönüllü olarak bu çocuklara öz evladı gibi onlarla ilgileniyorlar. Sırası gelmişken bu anlayışlı ve cömert halkımıza bu yardımlarından ötürü okul olarak minnettarız. Devletinde yardımları vardır, ama en çok sadece bunlara iş imkânını sağlıyor. “ diye cevap verdi… Bu arada bilgisayarın bizlere ekranda sunduğu tabloda üç bayrak görüntüsü verildi.

Polonya, İspanya ve kalb üzerinde şanlı al bayrağımızın ay yıldızlı ablemi göründü.  Bunu görünce hepimiz duygulandık ve salonda koca bir alkış koptu. Heyecanlandık doğrusu.  Salonda büyük bir ilgi vardı bizlere. Bu bayrağımızı simgeleyen ay yıldızlı ablemin anlamını şu şekilde açıkladı Monika Yoanna Hanım: “ Bizler Polonyalılar olarak Türkiye’yi çok seviyoruz” dedi. Bundan dolayı ablem bir hayli alkış aldı.

* Daha sonra orada bulunan 4 – 5 yaşlarında bir çocuk gitarını kucağına alıp çaldı ve şarkılar söyledi. Başarılı bir şekilde adeta bize bu küçük haliyle bir konser verdi. Bu arada hepimize özel hazırlanmış yapma güler, çiçekler sundular ve çeşitli içeceklerle özel hazırlanmış pastaları ikramlarda bulundular. Okulu gezdik, tertemiz bir okuldu. Duvar ve masalarda tek bir slogan veya çizik yoktu, hayret ettik doğrusu…

Daha sonra çocuklarla fotoğraflar çektik… Türkiye’yi anınca, düşününce utandım dorusu; slogansız okul ve duvarlarımız, binalarımızın var mıdır diye düşündüm? Eğitim olsun, temizlik olsun, ağaç ve orman bağlamında onlara göre çok çok gerilerdeyiz. Bir yerde birin şöyle duymuştum: “ Polonya’da yeni evlenen gençler ve yeni doğan çocukları olursa hem evlilikte ve hem de doğum günlerinde en az dört fidan dikerler..

Bunları da belgelerle açıklamak zorundadırlar. Onun için Polonya yemyeşil bir ağaç, orman ülkesidir. Tarifi mümkün değildir, ancak görmek ve oraları gezmek lazımdır. Bu yemyeşil doğaya ve manzaraya gözlerimle şahit oldum…

Bam başka   bir yer ve bir uygar ülke diyorum. Buradan Polonyalı, İspanyalı katılımcılara,   dostlarıma , Zdusnka Wola  Belediye  Başkanına  ve yetimhanenin  değerli müdiresi  Monika  Yoanna Hanım Efendiye  ve bizimle birlikte  olan  herkese kucak dolusu selam  ve sevgiler, saygılar  gönderiyorum.

----------------------------------------------------------------

Gezi yazımız devam edecek.