Zeka ve akıl üzerine

Bu konuya girmeden önce, zeka hakkındaki eksik ve yanıltıcı anlatımlara bir göz atalım;

‘Zekâ hayatin özünde vardir. Zekâ bir kazanim değildir. Sen zeki doğdun. Sen hiç aptal diye niteleyebilecegin bir kuş gördün mü? Hiç, ahmak olarak adlandırabileceğin bir hayvan gördün mü? Hayir, bu tip seyler sadece insanin basina gelir. Bir seyler yanlis gitmistir. Insanin zekâsi tahrip edilmis, kotuye kullanilmis, sakatlanmistir. Toplum insanı aptallaştırmıştır/aptallaştırmaktadır’

Bence Zeka hakkındaki bu gorusleri AKLIMIZI kullanmadan kabul edersek, insanlığın ortak mirasında faydalı olan ne varsa bir kenara itmek zorunda kalırız. Tevrat’ın, Kuran’ın emirleri, Budha’nın 5 ilkesi gereksiz birden gereksiz oluverir!!

Nicin ?

Cunku bu ilkeler, bizde dogustan varolmayan, sonradan, toplum icinde yasarken ogrendigimiz seyler olup, yukaridaki anlatima göre, bizi aptallastirmaktadir:-))

Peki, ‘ZEKA nedir?

ZEKA, cevreyi, durum ve sartlari, ogrenebilme ve uyum saglama kabiliyetidir, yetegidir. Dolayisiyla Zekanin isleyisinde, en onemli belirleyici olcu, surat, hizlilik, cabukluktur. Bu bir yetenek oldugu icin elbette, dogumla, genetikle de ilgilidir. Ve elbette egitim ve egzersizle gelistirilmesi veya tembellestirilerek koreltilmesi mumkundur. Egitim ve egzersiz, icinde yasanilan cevreden etkilenen seyler oldugu icin, Zeka da toplumdan (gelenekten ve kulturden) etkilenen bir yetenek olacaktir. Ancak toplumun, geleneklerin, Dinlerin etkisininin, her zaman kotu ve olumsuz olarak nitelemek, Toplumun bizi aptallastirdigini ileri surmek, her zaman gecerli olan bir sav olamaz.

AKLA gelince, akil, zeka ve vicdan kanaliyla elde edilen bilgileri isleyen, hakliyi-haksizi, dogruyu-yanlisi ayirt eden, secim yapan, karar veren yanimizdir. Yani bizi, biz yapan, kisiligimizin/benligimizin/egomuzun ayrilmaz bir parcasidir. Eger bir Ruhumuz olduguna inaniyorsak, Ruhumuzun tekamulu icin secimler yapan, kararlar veren parcasidir Akil. Akil, o kadar onemlidir ki, Aklimizi gelistirmek icin neler yapmamiz veya yapmamamiz gerektigine de yine aklimizla karar veririz. Meditasyon yapmaya/yapmamaya, eger yapacaksak, hangi meditasyonu yapacagimiza akilla karar veririz. Neyi dusunup, neyi dusunmeyecegimize de aklimizla karar veririz. Ama burada, bir baska unsur devreye girer, FARKINDALIK.

Eger, Zihnimizin neyi dusundugunun, farkinda degilsek, Aklimiz ne yapabilir ki? O halde, farkındalığımızı arttırmak, aklimiza, egomuza ve ruhumuzun tekamulune yapabilecegimiz en buyuk iyiliktir.

Sevgilerimle