Zekavet Hanım Köye Gittiiiii

Zekavet Hanım bizim Küçükçekme’ce temsilcimiz.

Toplantılarımızın müdavimi, son derece yardım sever, insan canlısı, neşeli, çalışkan, gönüllü, evi, gönlü, sofrası açık “iyilik meleği” bir arkadaşımızdır.

Bir keresinde, Yüksekova temsilcimiz Yıldırım,” <ı>Bana fidan lazım arkadaşlar” diye e-posta atmıştı. Bizim Zekavet, taaa İstanbul’dan Hakkari Yüksekova’ya fidan ulaştırmıştı…

Karşılaştığımız toplantı aralarında, hep” köye” gitme arzusunu dile getirirdi. Köylü kadınlarla birlikte olmak, onlarla yemek ve sağlık üzerine bilgi alışverişinde bulunmak, TEMA’yı tanıtmak en büyük muradıydı.

Sağolsun TEMA, Türkiye’nin dört bir yanında, “ailemiz” dediğimiz çok güzel dostluklar kurmamıza da neden oldu. Zekavet Hanım’ın dileğini, geçen hafta Kütahya temsilcimiz Hasan Bey yerine getirmiş. Zekavet’i Kütahya’nın merkeze bağlı Çamlıca Beldesi Okçular Köyü’ne vişne toplamaya davet etmiş.

Bizim ailede bir Zekavet değil ki, Aydın’dan Funda kardeşimizde, şalvarını kaptığı gibi köye gitmiş.

Zekavet’in günlüğünden devam edelim:

1. Gün: “<ı>Biz vişneleri aşağı dallardan toplamaya başladığımızda üçgen şeklinde kocaman bir merdiven dayıyorlardı. Biz, “ merdiven” dediğimizde Hamide,” o merdiven değil, dahan “ diyordu . Misafir olduğumuz aile ile aramızdaki ilk soğukluğu “dahan” ile ortadan kaldırmayı başarmıştık. Ağzımızdan “merdiven “ kaçtığında Hamide, hemen “dahan, dahan” diyor, gülüyorduk.

<ı>Hamide ufak tefek yapısıyla, vişne ağacının etrafında ağır ve uzun dahanın yerini değiştirip duruyordu. Meğer vişne toplamak ne zor işmiş. Bir yandan vişne topluyoruz, bir yandan yiyoruz, bir yandan sohbet ediyoruz; Hamide,” vişne para etmiyor, sabahtan akşam çalışıyoruz ama emeğimizin karşılığını alamıyoruz “ diyor. Ben de, ”Yaptığınız iş çok kıymetli ve önemli. Sizler olmasanız, şehirdeki insanların aç kalır, bu yüzden çok değerli bir hzmet yapıyorsunuz “ diyorum.

<ı>Günün sonunda, 12 teneke vişne toplarken (bir teneke vişne, 5 kg. geliyormuş), bir şey öğrendim; dahanı nasıl kullanacağımı…

<ı>Toprağın üzerindeki yaygının etrafına bağdaş kurup yemek yemenin keyfini aldım. Köylü kadınların ne kadar güçlü, çalışkan , doğal ama yalnız olduklarını gördüm.Yalnızlıklarını ve yaşamlarını paylaşan biz şehirli kadınlara gösterdikleri, sabır ve misafirperverlikten nasıl mutlu olduklarını gördüm.

<ı>2.Gün:<ı> Hasan Bey bizi başka bir ailenin yanına götürdü. Özlem ve eşi Zeynel, kızları Seda ile tanıştırdı. Öğleye kadar onların vişnelerini topladık. Vişnelerini Aroma alıyormuş.Onlar’da ürünlerinin fiyatlarının düşüklüğünden yakınıyorlardı.

<ı>Kütahya’ya gidipte Fevzi Abimizi görmemek olur mu?

<ı>Fevzi Coşgun, TEMA’nın ilk temsilcisidir. Belediye başkanlığı yaptığı dönemde Hayrettin Karaca ile bir tanışmışlar, yıllardır dostlukları sürüyormuş.Bazen birbirlerini davet edip dere-tepe-dağ-bayır gezilere çıkıyorlarmış.Akşam Fevzi Abi ve Sevgi yengenin ısrarını kıramayıp misafir olduk.

<ı> 3.Gün:

<ı>Sabah erkenden, Domaniç Ormanlarına gittik. Altın baş sarı çiçekleri topladık. Soğuk sulardan içtik. Domaniç'e bağlı Çiftlik Köyü’nde köy düğününe katıldık .Düğün yemeği yedik.Damat karşılamasını izledik.. Köylü kadınların yöresel kıyafetlerini giydik. Funda çok güzel bir yörük kızı oldu. Kadınlar bu durumdan çok memnun kaldı. Onlarla birşeyleri paylaştığımız için gözlerinin içi adeta gülüyordu.

<ı>Fevzi Abi ve hanımı bizlerle olmaktan çok mutlu oldu, biz de mutlu olduk.

<ı>Üç günlük beraberliğe güven, sevgi, paylaşım, sıcak bir dostluğu sığdırmıştık.

<ı>

<ı>4.Gün: <ı>İstanbul’a dönüş vakti geldi. İçimdeki duygular ayrılırken çok yoğundu, gözyaşlarımı işte bu ayrılık anında tutamadım. Geri bıraktığım her şey, hayatıma yepyeni güzellikleri kattı.

<ı>Toprağınız bereketli, hasadınız kolay olsun, toprak gibi kokan kardeşlerim.

<ı>

Zekavet Hanım muradına erdi, bir köye gitti.

Ama, benim tanıdığım Zekavet Hanım bu işi Kütahya ile bırakmaz. Bakalım, yarın hangi köyden çıkacak…

Bizlere bu güzellikleri yaşattığın için, sağol Zekavet.