Zonguldak, kimsin sen?

Nice düşleri attın balkayasıdan..
Kurtulmak isteyenleri girdaplarına gömdün.
Uzak bakışlarının menzilinde,
Ağlayan nice gözleri..
Bıraktın fener yolundaki zamanlara.
Gülen yüzleri göstermiyorsun artık,
‘’Nasılsın’’diyen tanıdık merhabalara.

Bu kadar mı yabancılaştın?
Yeni giysiler içindeki bedenine,
Yakıştırmıyorsun arzuları.
Kordon boyundaki martıları bile
Ekmek derdine düşürdün..
Umursamıyorlar seyrindeki aşıkları.

Rüzgarlı tepelerinden doğan güneşi,
Merdivenli yokuşlarında yordun;
Dermanı kalmamış aydınlığı..
Arka sokaklarda karanlıkla boğuşuyor.
Menfaatin kolaylığında emeği kirlettin..
Doğurduğun çocukların,
Başkasının sofrasında doyuyor.
Zonguldak, kimsin sen?
Kimliğin bile.. seni tanıyamıyor.

24.10.2008
Zonguldak.

Gülden Işık

Kömür ocaklarında çalıştırılmak üzere üç bin işçi alınacakken, otuzbeşbin kişi başvurursa, adalet nasıl sağlanacak? Bekliyoruz..

Zonguldak, kömür üretir.
Zonguldak, demir, çelik üretir.
Zonguldak ağaç üretir.
Ama kendi kullanmaz.. hep başka diyarlara gönderir.
Demez ki, ürettiğimden ben niye faydalanmıyorum?
Fabrika bacalarını kendimde tüttürmüyorum?
Demez işte.. Nedense?