Zorlu sevdam hoşçakal...

Ey Sevgili;

Güle güle yüreğimden diyerek uğurladım ya seni, aslında en derinlere yerleştirdim sevgini. Daha bir işledim gözlerini buğulu gözlerime. Ellerini sıkıca tutarak parmak izlerini nakşettim ellerime. Dudaklarım hoşçakal dedi ya, o yüzden sıkıca öptüm seni. Ömrüm boyunca cezalandırdım onları. Başka tenlere değemezler artık. Ne zor seninle doluyken senden ayrı yöne gitmek. Gitmek zorunda olmak... İçimdeki her ses, her hece SEN diye haykırırken, susmak... Seni yüreğimden zoraki sürgün etmek... Sensiz adım attığım her neresi var ise seni yanımda aramak... Basitçe nasılsın diye soruyorsun ya, sensizim ve hep bıraktığın gibiyim. Ah gözleri ateş sevdam, isteyerek çıkmıyorum sensiz bu yolculuğa. Ama arada bir uğradığın bu gönül durağı yıkılmak üzere. Ne kadar zor yaşamış olursak olalım, iyiki buluştu kalbim kalbinle. Seni hercai hayatına emanet ediyorum. Hoşçakal sevdiğim...