Zürih gezisi

Ne olacaktı ? Ne zaman evden ayrılıp seyahate gitsem, fistık''a teyzesi bakar ama koltukları tırmaladığı için, pek de razı değildir. Şimdi onu ikna etmeliyim ama nasıl diye düşünürken, onun da torunları uzakta olduğu için, biraz duygu sömürüsü ile işi hallettim. Birkaç gün içinde işlemleri yaptırıp yola çiktık. İyi bir yolculuktan sonra, coçuklar bizi hava alanında karşıladılar. Torunum çok tatlı. Büyük teyzesi ve çocukları Can ile, onlar da Zürih'ten geldiler. Hep beraber güzel bir doğum günü oldu. Teyze ve ailesi, ancak üç gün kaldılar. İkiside Zürih Üniversitesinde öğretim üyesi olduğu için zamanları kısıtlıydı. Gitmeden önce kardeşimle beni, evlerine davet ettiler. Bizde memnuniyetle gideceğimizi söyledik. On gün sonra, oğlum biletlerimizi alıp geldi, hazırlandık trenle gideceğiz. Oğlum bir Hürriyet gazetesi almış, anne; yolda okursunuz diye bana verdi. İstasyona gittik. Tren geldi vedalaşıp, bindik. Okuduğum kitaplardan, Paris ve Zürih'i çok merak ederdim. Ama, biz emekliyiz. Yabancı ülkelerden gelen emeklilerin imkanları gibi değıl, bizim seyehat imkanımız kısıtlı. Yine de kendi adıma çok sevindim. O arada trende dolaşan görevli polisler gazeteye ısrarla bakıp geçmişler. Kardeşim, abla polisler çok baktılar derken, polisler geri dönüp yanımıza gelip, pasaport sordular, gösterdik. Bizimle ilk karakola geleceksiniz dediler. ilk istasyonda çantalarımız elimizde, önlerine düşüp trenden indik. Hep beraber karakola gittik. Daha önce birbuçuk yıl, Alman kültürde dil öğrenmek için kursa gitmiştim, unutmuştum ama orada az da olsa derdimi anlatmaya yetti. Temiz pırıl, pırıl bir odaya koydular paramızın, bir isteğimizin olup olmadığını sordular. O arada ben, cep tel.oğlumu arayıp olanları anlattım. Gelinim, karakolu, sonra da ablasını aramış, ablası da; karakolu aramış. Sonuçta bizi serbest bırakıp, gidip dolaşın, alışveriş yapın, akrabanız iki saat sonra burda olur dediler. Biz uzaklaşmadan biraz dolaştık. İki saat sonra akrabamız geldi, bize iki günlük vize verdiler. Arabayla Zürih'e gittik. Zürih harika bir yer, eve gitmeden, ev sahibimiz bizi gezdirmek istedi. Biraz dolaştık eve gittik. O günkü heyecan yeterliydi. Ertesi gün ünlü Zürih gölünü, dünya zenginlerinin villalarını görme fırsatımız oldu. Çok pahalı olduğu için, ufak tefek biriki şey aldık. Trafik harika, özel araba çok az, birkaç dakika arayla toplu taşım araçları geliyor, hepsi elektrikli. Kalabalığa rağmen, düzenli sakin bir şehir. Hiç korna sesi duymadım. Sokak ve caddelerde sık sık gördüğün çeşme ve hayvan heykelleri dikkatimi çekti. Her yıl, belediyenin kararı ile değişik hayvan heykellerini, iş yerlerinin önüne koyuyorlarmış. Kimbilir; belki de hayvan sevgisi için. Bizim ülkemizde de bu alışkanlığa çok ihtiyacımız var. Üç gün kalıp, Almanya'ya döndük. Kısada olsa maceralı bir yolculuktu.

sevgiler