"Ağlayan Bebek"

Geçenlerde epey ruhum sıkıldı. Elimde trenin arkası yarın ve radyo tiyatroları arşivi var. Biraz kafa dağıtırım diye düşündüm ağlayan bebek zerrin tığlının yazdığı bir oyun.

Babaları ölen iki kardeş var. Büyük oğlan ne yapabilirim diyor ve kendini serseriliğe vuruyor. Küçüğü de bir gün abisinden ağlayan bebek istiyor. O da birinin parasını çalıp onu almak isterken öldürülüyor. Ve annesi küçük kızını abisinin ölümünden sorumlu tutuyor ve onu hiç sevmiyor saçını okşamıyor ve sevmediğini her halükarda belli ediyor.  Birçok olaylar oluyor.

Beni ilgilendiren tarafı da bende annesi tarafından çok kabul edilmeyen ve hep arka plana atılan bir kişi olmam. Oyun daha çok beni sarstı ve geçmiş de yaşadığım tüm dışlanmışlıklar aklıma geldi. Gözlerimi yaşarttı ve beni epey sarstı. Engelli olmak ve dışlanmak bizim en temel gerçeğim. Belki de derinlere ittiğim bir mesele.

Ben doğduğumda herkes üzülmüş. Bir kör çocuk doğdu diye. Anneannem bir bakraca koyalım suyun içinde boğulsun demiş. Babaannem itiraz etmiş. Annemde evimi bekler demiş. Köy yerindeki daha önceki körleri gördüğü için. Anneannem bir taştan atlayıp intihar etti. Bu arada şunu da söyleyeyim ömrünün son yıllarını kör olarak geçirdi. Annemin son yıllarında onun tüm tedavi işlemlerini ben takip ettim. Beni dışladığını ve hatalı davranışlarından dolayı son görüşmemizde özür diledi. Ve helalleştik. Evet, helalleştik ama benim yüreğimin derinliklerindeki ince sızılar bazen farklı nedenlerle nüksediyor. Allah rahmet eylesin.

Şimdi ben kendimi ve herkesi affediyorum. Beni yiyip bitiren kin ve farklı zehirlerden kendimi kurtarıyorum. Ama ağlayan bebeği dinlerken ben de o bebek gibi ağladım ve sarsıldım.

Salih Arıkan,Tel: 0506 514 96 93