“Anlaşamıyoruz, ” boşanmadan önce mutlaka okuyun

“Eşimle bundan 3 yıl önce severek evlendik. Bir yaşında bir erkek çocuk annesiyim.

Eşimle sık sık tartışıyoruz. Tartışmalarımız genellikle onun ailesinden kaynaklanıyor.

Elbette güzel günlerimiz de oluyor, ama duygusal bir insan olduğum için bu tartışmalar beni çok sarsıyor.

Eşim, tartışmamızdan bir süre sonra hiçbir şey olmamış gibi davranıyor. Oysa ben çok üzülüyorum. Ne kadar üzüldüğümü anlatmaya çalışsam da eşim beni bir türlü anlamıyor.

Eşimi çok sevmeme rağmen boşanmak istiyorum. Ama ne zaman ayrılmayı düşünsem içimde bir boşluk doğuyor. Bana bir yol gösterin.”

***

Değerli okurum evliliklerde tartışma olması doğaldır. Önemli olan kırıcı sözler veya şiddetin olmamasıdır.

 Anladığım kadarıyla eşinizle aranızda birbirinize karşı onur kırıcı davranışlar olmuyor.

 çocukları olan eşlerin boşanma kararı vermeden çok iyi düşünmeleri gerekir.

 Bazen kendi hatalarımızı göremeyebiliyoruz. Acaba siz bugüne kadar “Eşimin ailesine karşı hatam var mı diye?” düşündünüz mü?

Siz de eşiniz de bu soruyu kendinize sorarsanız sorununuz çözülür.

Önemli olan anlaşılmaya çalışmak yerine anlamaya çalışmaktır.

Suçlamak çok kolay, doğru olan özeleştiri yapabilmemizdir. Boşandıktan sonraki pişmanlık fayda vermez.

Mesleğim gereği hüzünle biten birçok ayrılıklara içim acıyarak tanık oldum.

Ayrılmaya kararı vermeden, yıllar önce yazdığım HÜZÜN şiirini eşinizle birlikte okumanızı öneriyorum.

***

 HÜZÜN

Çay kokusuydu anımsadığım yıllar öncesinin

Dağınıktı saçların nehir gibiydi yeşil gözlerin

Gözyaşların süzülürken yanaklarından

İnci taneleriydi sanki büyük okyanusların

Seni yaşatır bana

Denizin mavisi, yaprakların yeşili,

Dalar giderim

Isıtırken karşı yakaları sabah güneşi

 Her çay deminin yüzüme vuran buğusu

Ellerimde hala o sıcak dokunuşun 

Ve istenmeden yarım bırakılmış

Bir bardak çayın kokusu

Yüreğimde kanat çırpışı martıların

Her ayrılış hüzündür bilirim

Ama demiştin

Koca dalgalar var engel denilen

Sarı saçların uçuşurken rüzgarda

Hüzünlüydü ayrılışın

Ellerin koparken ellerimden

Yanakların pembeydi ve sıcak

Bilmem güneşten mi yoksa poyrazdan

İyi bilirim çaresizliği bu ilk değil

Bulutlu gecelerde

Yıldız bulmanın zorluğunu

Kutup yıldızını kaybetmiş gibiyim

Demiştin ya haklıydın

Yanaklarından süzülen gözyaşların

İncisi miydi en mavi denizlerin

Bense saklıyorum özenle kesip

Her karesini kısa ama anlamlı

Anısını paylaşılanların

Cengiz Hortoğlu

 ***

Değerli okurlarım, mail yoluyla gönderdiğiniz soru ve görüşleriniz için çok teşekkür ediyorum.

Sizlere mutluluk ve başarı dolu günler diliyorum.

hortogludorduncubakis@gmail.com

http://twitter.com/cengizhortoglu

 Cengiz Hortoğlu