Beyaz ile siyah renkler ortak olacaklar

Toplumları politikacılar, sürüleri çobanlar yönetir. Bu sözlerin özünde bir anormallik yok.

Siyasetçiler göze girmek için sözlerini hiç ütülemeden, hep kamçıladıkları için, mesele mahiyetinin başka yönlere çekilmesine neden olurlar.  

Konu ile ilgili bir açıklamayı  "Su yönetimi" Eğitim programında konuşan İlahiyatçı vekilimizden dinleyelim.

” Bu meslek ( çobanlık mesleğini kast ediyor ) Peygamber mesleğidir. Ekmek kazanma noktasında, emek sarf ettiğimiz noktada, sarf ettiğimiz emeğin kutsallığı bakımından bir Başbakan’la çoban arasında bir fark yoktur.

Sonuç itibarıyla her birisi toplumun bir ihtiyacını karşılıyor, meseleye bu noktadan bakmamız lazım, her birisinin yokluğu toplumda bir faciaya yol açar, unutmayın ki aslında yöneticilik itibariyle bir çobanla, bir başbakan arasında fark yoktur.

Çünkü biri sürüyü yönetiyor, diğeri halkı yönetiyor. Hepimiz Hz. Âdem ile Havva’nın torunlarıyız. Bunun adı milletvekili olmuş, çoban olmuş veya gazeteci olmuş benim gözümde asla bir farklılık arz etmez ” (DHA )

Sayın, vekilin bu söyleminde bir art niyet aramıyorum. Sürüyü yöneten çobanlar ile toplumu yöneten siyasetçiler ( yönetenler ) arasındaki yönetim şeklini ve saltanat farkını dile getirmek istiyorum.

Sayın, vekilimiz sizin öğlen yemeğinizle dağdaki çobanın iki domates, bir baş soğan, üç, beş tandır ekmekten ibaret yemeği bir birine benziyor mu? Sürüyü yöneten çobanla, insanları yöneten politikacılar ( siyasetçiler ) arasında Nil nehri uzunluğu kadar mesafe var.

Ülkeyi yöneten siyasetçiler, toplumun yarısını aç, yarısını tok bırakırlar. Bazılarını zengin ederler, bazılarını fakir ederler, hatta bazılarını da hasta ederler.

Siyasetçiler insanlardan uzak Ankara'da koltuklarda otururlar. Kimin aç, kimin tok, kimin fakir, kimin yoksul olduğunu bilmeler, görmezler. Görevlerini yapmadıkları zaman çekilmezler hep dokunulmazlık zırhına sığınırlar. 

Sürüyü yöneten çobanlar ise;  Sürünün dilinden, hallerinden anlarlar. Bir işaretle, bir çağrı ile veya bir kaval ile binlerce koyunu otsuz, yarlı, engelli, çorak yerlerden düz, otlak, ve sulu yerlerde bir araya getirirler. Çobanlar, sürü içinde hangi koyunun aç, susuz, etli ve butlu olduğunu görürler, bilirler.

Sürünün yarısını aç, yarısını tok bırakmaz, hepsini otlatırlar, hepsini etli, butlu, sütlü yaparlar. Yönetici çobanlar, dağlarda, ovalarda sürüleriyle hep beraber olur. Çobanlık görevini yapamadıkları zaman ihtara gerek olmadan çeker giderler. 

İnsanlarımız sürü güden çobana güveniyor ancak siyaset yapan toplumu yöneten politikacılara güvenmiyor. Acaba siyaset mi gözden düştü? Yoksa toplum mu siyaseti gözden çıkardı?

Bu konu önümüzdeki dönemden sonra daha netleşecek. Ülkeler ve toplumlar siyasetle yönetildiği müddetçe politikacılar hep var olacaklar.

Ben kesin diyeyim, siz okurlar belki deyin, bundan sonra ülke yönetimini beyaz ile siyah renkli siyasetçiler yönetecekler. Peki, diğer renkli siyasetçiler ne olacak diyebilirsiniz , onlar için henüz vakit erken ancak havanında siyaseti var.

Gelecekte daha çok kar yağacak, yağmur yağacak, derelerden sular akacak. Beyaz ile siyah hariç tüm renkler sel sularında renksiz kalacaklar. Beyaz ile siyah renkler hem ülke yönetiminde, hem de ticarette ortak olacaklar.

Olmaz demeyin, bu renkler birbirine uymaz demeyin. Renk ayrı, göz ayrı, bakış ayrı. Mesele özde bitiyor. ( Ben bu yazımda A, harfi mertektir, B, harfi mertebedir açıklaması yapamam ki, sizler Arifsiniz, Ariflere tarif gerekmez ki ) 

İnsanın içinden şöyle bir temenni geçiyor. Allah’ım beyaz ile siyahın birlikteliğini daim ve kaim eyle. Siyah hiçbir zaman beyaza bulaşıp beyazı kara etmesin. Siyah ile beyaz ortak olunca bağbanlar kendi istek ve arzularıyla meyvesiz, yapraksız, kuşkonmaz, gölgesiz, beyaz budaklı, siyah dikenli fidanlar yetiştirirler.

Bütün sözlerin ütüye ihtiyacı olur, kamçıya ihtiyacı yoktur. Beyaz  ile siyah renkler de birlikte toplumu yönetmede sözlerine gereken dikkat ve özeni göstermelidirler, aksi halde renklerin akıbeti duman olur. Hayaller yıkılır, umutlar tükenir, topluma yazık olur.

Kıymetli okurlarımıza saygılar sunuyorum.

Mehmet BURAKGAZİ / MERSİN