"Bir ben vardır bende, benden içeru..."

Yazamıyorum işte, yazamıyorum işte!!!

Bu siteyi yeni keşfettim. Aaa ne güzelmiş dedim bak ben de sesimi duyurabileceğim.

Kimsenin bilmediği bir mail adresim var. Hep oraya yazardım, ve nerdeyse her 3-4 güne bir yazardım. Acaba ordan kopyala-yapıştır mı yapsam? Hayır o da şu anımı yansıtmaz, ı-ıh olmaz.

Noldu? da durdum, anlamadım. Gerçi bu ay işim daha yoğun onun da etkisi olabilir. Evet evet ondan.

Kendimle başbaşa kalamadım bir aydır.

Ben o halimi seviyorum. Kendimle başbaşa kalmayı.

Dışardan bakarsanız çok sosyal ve dışa dönük biriyim ama kesinlikle yalnızlığı da seviyorum. O zamanlar düşünüyorum, üretiyorum.

Yanımda her şeyimi paylaşabileceğim dostlarım, arkadaşlarım, ailem olmalı.

Ama içimde de yalnız bir ''ben''!

O ''ben'' in yerini hiçbirşey tutmuyor.

Ve daha da önemlisi ben artık bu ''ben''e çok değer veriyorum. Önceden onu biraz küçümser ve ''sen böyle giderse kafayı yersin'' derdim. Ama o beni ''ben'' yapıyor ve onsuz olmuyor.

Artık ona değer veriyorum. Onu yani içimdeki ''ben''i seviyorum. Tam adını koyamasam da!

Belki de gerçekten yalnızlıktır adı? Bilemiyorum??

''Bir ben vardır bende, benden içeru....''