"Kesmek" kurban etmek...

Kurban farklı inanç ve kültürlerde uygulanan bir ibadet şekliydi. Çeşitli kaynaklardan öğrendiğimiz kadarıyla: İlkel dinlerde krallar, kahinler hatta ölüler için kurban kesilirken, İslam öncesi Araplarda putlar için kurban kesilirdi. İlkel dönemlerde bazen bir kız, bazen bir esir, bazen bir köle sunakta kurban edilirdi.

Semavi dinlerde; insanoğlunun Allah'a yakınlaşabilmek, Allah'tan af ve bağış dilemek, onun gazabından korunmak için yaptığı bir ibadetti. Yahudiler bu görevi Kudüs'te altar (sunak) denilen yerde yerine getirirlerdi. BABİL sürgününden (M.Ö.586) sonra bu geleneği terk ettiler.

Hıristiyanlar ise Hz. İsa'nın insanlığı "asli suçtan" kurtarmak için kendisini feda ederek kurban ettirmiş olduğuna inanırlar. Onlar bu nedenle başka kurbana gerek kalmadığını söylerler. İslam toplumlarında kurban ibadeti, çeşitli mezheplerde sünnet, Hanefilikte ise vacipti.

Yeni Diyanet İşleri Başkanı Prof. Dr. Mehmet Görmez Süleymaniye'de bayram namazı öncesi verdiği vaazda "ama hiç kimse bize buradan hayvan sevgisi, hayvan hakları dersi vermeye kalkmasın". Buyuruyordu! "Bir karıncayı incitmenin bile mahşerde soru olacağını idrak eden bir medeniyetin çocuklarıyız" diye, İslamcı otorite olarak tepeden haykırıyordu!

İslam Medeniyeti çocuğu Prof. Dr. Görmez'in göremediği ise hayvanları yaşatma ve doğal ömürlerini tamamlama sevgisiydi...

"Kesmek-doğramak, vurmak-öldürmek" inanç ve kültüründen vazgeçmemiz için daha bir 1000-2000 yıl geçmesi gerekirdi!

Gökyüzündeki bütün kuşlar, yeryüzündeki insanın 'kutsallaştırılmış davranış' biçimine bakıyorlardı! Başlarında "kayalardan kayalara konan kartallar" olaylara şaşırıp kalarak bağrışıyorlardı!

En masum canlılardan olan kurbanlık koyunlar-koçlar, evlerin avlularında ve binaların arka bahçelerinde tek-tek ve kurumların tahsis alanlarında topluca ağlaşıyorlardı...

Memleket sathında "kurban"lara reva görülen uygulamalara ve ayinin "bayram" olmasına duyarlı insanlar isyan ediyordu!

İlk çağlardan günümüze kadar yapılan bütün din-milliyet çatışmalarının ve hakimiyet savaşlarının, bütün cinayetlerin, katliamların, doğal ve yaban hayatın yok edilişinin planlayıcısı ve uygulayıcısı insandı!

"Kesmek-doğramak, vurmak-öldürmek" insanın işiydi! İşte, esasen insan, doğadaki en vahşi bir memeli türüydü...