“Yüzde elli” nin itaatsizliği...

İki ayyaşın torunlarından olan üç beş çapulcu, alt tarafı sekiz on ağaç için milleti ayağa kaldırdı…

Ve, başlangıçta masum bir eylem olarak başlayan Taksim Gezi Parkı” olayı, sonunda bugün ki halini aldı.

Parkın doğasının korunması ve buraya AVM yapılmaması yönündeki istekler bir anda Hükümeti ve Başbakan Erdoğan’ı protesto haline geldi. Başbakan resmi böyle göremedi, olayın kriz haline gelmesine sebep oldu, hatta olayları tırmandıracak söylemlerde bulundu ve bir Başbakan’dan hiç beklenmeyecek cümleler sarf etti. Bu cümlelerden en tehlikeli olanlardan birisi: “Bize oy veren % 50’yi sokaklara çıkmasın diye zor tutuyorum” cümlesiydi.

Kolluk kuvvetlerinin “Gezi Parkı” destekçilerine dozu artan şiddette müdahalesi, gösteriye katılan ve destekleyen halka doğrudan tatbik edilen gaz bombaları, basınçlı sular, sopalamalar, tekmelemeler vs., olayları ve gerilimi artıran diğer nedenlerdi.

İşte bundan sonra olayların yönü değişti; yani ağaçlar, AVM vb. düşüncelerin yerini, iktidarın yıllardan beri uyguladığı politikalarına karşı haykırışlar aldı.

Bir zamanlar; “Cumhuriyet Yürüyüşleri” ile başlayan ve demokratik birçok gösterinin gittikçe artan şiddette bastırılması ve sayısız gözaltılar, halkın bu kez sesini duyurması ve karşı durması için vesile oldu.

% 50’ye tekrar dönecek olursak; sokaklardaki insanlar içinde Başbakan’ın sözüne itaat etmeyen disiplinsiz AKP’liler de vardı. Bunlar,  ellerinde sopalarla, devletin polis gücünü de arkalarına alarak veya ferdi olarak Gezi Parkı destekçilerinin karşısına çıkıp, uygulanan şiddete ortak oldular. Bunun en net örneğini ise, medyada da sıkça yer bulan  AKP İnebolu Gençlik Kolları Başkanı Ferhat Kupoğlu gösterdi. Medya haberleri tarandığında, bunun gibi çok sayıda heberi görmek mümkün. Bunun yanında, % 50'nin içinde "destekçi"olanların da olduğunu gözden kaçırmamak lazım.

Başta Başbakan olmak üzere, sıralı tüm partililerin, İç işleri Bakanı’nın, Emniyet Müdürlüklerinin baştan itibaren krizi iyi yönetememiş olmaları neticesinde Türkiye bu günlere geldi.

Gerçekte sokaklara dökülen Gezi Parkı destekçileri-provokatörler ve marjinal guruplar ve bir kısım % 50 hariç olmak üzere-, ne ayyaş torunu çapulcuydular, ne de bir siyasi partinin temsilcileri…Onlar öncelikle bu vatanın ortak sahipleriydi,  milletin ta kendisiydi.

Onlar ;  

“Gönül ne çay ister ne çayhane, gönül sohbet ister çay bahane” sözünde olduğu gibi, “Gönül demokrasi, insan hakları, hukuk, milli değerlere saygı, ekonomi, iş, eğitim, dürüstlük, ciddiyet, eşitlik,vb. ister, Ağaç, AVM bahane” diyorlardı…