14 Şubat

Yine bir 14 şubat sevgililer günü yaklaşmakta iken,iş yerinde tamda öğle arası oluvermişken kahvemi alıp bilgisayarımın karşısına geçip azcık içimi dökmeye niyetlendim :)

Bakın şimdi genelleme yapmak istemiyorum ama "sevginin günü mü olur" cümlesini kurmadan edemiycem doğrusu, rakamlarla günlerle falan sorunum yok sakın yanlış anlamayın beni ben hepsini ayrı ayrı severim ne güzel anılar anlar saklarlar bize dair içlerinde  şubatın 14üne de bir düşmanlığım haşa yok! Benim kızdığım şubatın 14üne yükledikleri anlamdan ileri geliyor. Şimdi 364 gün 6 saat sevginizi göstercek hiç bir eylemde bulunmayın neymiş efenim 14 şubatta bir buket çiçek al yanına küçük bir sürprizde ekleyiver hııhh tamamdır o iş, ne oluyor şimdi o sevginizi göstermediğiniz,  zaman ayırmadığınız günler af mı oluveriyor hemencik? Kusura bakmasın kimse!

Bakın şimdi normal bir günde bir gül 5 lira iken 14 şubatta 25 lira oluyor en basitinden, aptal mısınız siz yahu! 14 şubat harici bir günde sevmeye, hatırlamaya, anlam vermeye değer, kimse hayatınızdaki o kişi ya da kişiler onlara bir tek gül dahi götürseniz dünyaları bahşetmiş olursunuz bırakın süslü püslü büyük büyük cümleleri kalsın şimdilik onlar bir kenarda, sadece yalın bir minnet duygusuyla bakın gözlerine onlara sizin için ne kadar önemli olduklarını ne yapın edin hissettirin bunu hissettirmek için kocaman bir senede bir günü ya da koca bir ömürde gelmesi için zamanı beklemeyin lütfen lütfen! Kadın olsun erkek olsun  ne olacak ki uyumadan önce iki kelime edip sevdiğinizin gönlünü alıverseniz, ne kaybedersiniz?

Ben size diyim mi kaybedeceklerinizden ziyade o kadar değerli şeyler kazanırsınız ki bunun öyle izahı falan kelimelerlede edilemez yani, ama ama ama!  İşte günlük hayatın olağan akışına o kadar kaptırıyoruz ki kendimizi bizim için asıl önemli olan her şeyi bir köşede süs eşyası gibi bekletip sıraya koyuyoruz sanki çok ömrümüz varmış gibi yarın ne giyeceğimizin planı bile çoğu kez tutmazken hayatı bu kadar planlı programlı erteyerek sevdiklerimizinden ilgimizi zamanımızı çalarak yaşamak nasıl büyük bir ukalalık yahu!

Benden küççücük bir öneri şimdi size hadi bu yazıyı okuduktan sonra her şeyi bırakın bi kenara tüm yoğunluğunuzu bahanelerinizi, bakın yazım da bitti zaten! Çok ta zamanınızı almıycam yanınızda kim varsa çoluk çocuk eş anne baba ya da sevdiğiniz her kimse ona kucak dolusu bi sarılın şöyle ohhhh misss gibi ciğerlerinizi dolduruverin kokularıyla sonra gözlerinizi kapatıp varlıklarına sonsuz şükrünüzü iletin yaradana, sarılmak belki dünyanın en basit eylemi ufak bir kol hareketi ve derin bir gönül hareketiyle anında aranızdaki mesafeleri kaldırabilirsiniz, buyrun deneyelim!

Evet etrafımıza bakıyoruz aaa eveeet ordaymış aslında sevdiklerimiz dimi :) Evet şimdi koccaman açıyoruz kollarımızı iki yana, hıhı biraz daha evet, bakın oldu işte! Hadiii amaa :)