1995 Srebrenitsa Katliamı

11 Temmuz 1995 insanlık tarihi için önemli bir gün. O gün malesef insanoğlu kendi tarihine yeni bir günah, yeni bir acı ve yeni utanç daha ekledi. 

Bazen zihnimde bir video kaydı canlandırıyorum. Hani günümüz teknolojisi bize çocuklarımızı doğum anlarından itibaren kaydetme şansı veriyor ya, tıpkı onun gibi, ilk insanın varoluşu ile bu video kaydı başlamış ve hâlâ sürmekte. Gözümün önünden hızlı hızlı karaler geçiyor; insanoğlunun görüntüleri, yüzyıllardır yapmakta oldukları. Bir fragman izler gibiyim. İnsanlık tarihinin en can alıcı, etkiliyeci sahnelerinin dahil edildiği bir fragman. 

Gözünüzün önüne hangi görüntüler geliyor insana dair? Ben daha çok savaşları görüyorum, katliamları. Kan görüyorum, perişan, mutsuz, acılı insanlar görüyorum. İnsanı açlık, pislik, korku içinde hakir bırakılmış görüyorum. Gördüklerimin bir film fragmanı olmasını diliyorum, hani hep o TV'de, sinemada izlediklerimden, ama değil! 

Bu görüntülerden utanç duyuyorum, içim acıyor, korkuyorum ve ürküyorum. Ürküyorum çünkü insana bunu yapan yine bir başka insan! 

Düşünüyorum, hangi yaratılmış kendisi gibi başka bir "yaratılmışa" saldırır, yok etmek ister? Aklıma yırtıcı hayvanlar geliyor, biri av biri avcı olan hayvanlar. Ama onların aklı, iradesi yok ki! Belli ki güdüsel davranıyorlar. 

Peki ya insan? Hangi güdü ile saldırıyor kendi türüne? 

Bilim bu sorunun cevabını verebiliyor mu bilmiyorum. Ancak, kayıt eden bir video olduğunu biliyorum. "Stop" tuşu basılıp, bant geri sarıldığında insanlık tarihine bu günahları kaydeden başrol oyuncularının aciz hem de çok aciz olacağını biliyorum fakat onlara acımıyorum! 

11 Temmuz 1995 günü Ratko Mladiç ve komutasındaki Sırp askerleri, silahlarından arındırılmış ve de bir gece öncesinden BM Barış Gücünü temsil eden Fransız General ve Hollandalı askerler tarafından kasten boşaltılmış olan Srebrenitsa kentine rahatça girdiler. Müslüman Boşnaklar çoluk çocuk demeden evlerde, yollarda, dağlarda öldürdüler. Kadınlara tecavüz edildi. 

Srebrenitsa katliamı II. Dünya Savaşı'ndan bu yana Avrupa'da gerçekleşmiş en büyük toplu insan kıyımı olması ve Avrupa'daki hukuksal olarak ilk kez belgelenmiş soykırım olması açısından da önem taşır. Katliamın emrini verenler ve yandaşları savaş suçlusu ilan edilmiş ve yargılanmıştır. Ancak kimileri yıllarca kaçmış, gizlenmiş, kimilerinin suçları indirilmiştir. Bu açık insanlık ayıbını faillerinden başka hiç kimse savunamamaktadır. Geriye kalan acılı insanların dramı bugün hâlâ sürmektedir. Bu nedenle bu ayıp unutulmamalı ve unutturulmamalıdır. 

Sözde Ermeni Soykırımı iddialarına her yıl dikkat çekenlerin, en az 8000 insanın katledildiği ve hukuksal olarak belgelenip, kabul edilmiş "Srebrenitsa Soykırımı"nı da her yıl dönümünde gündeme getirmeyi kendilerine borç bilmeleri gerekmektedir! İNSAN OLAN herkes dili, dini, milliyeti fark etmeksizin insanlığa karşı işlenmiş suçlara karşı duyarlı ve de adil olmalıdır.