21. yüzyılın hayal kırıklığı ve vahşileşen Ortadoğu

Hemen herkes hatırlar. 20.Yüzyıl sona erip 21.yüzyıla adım atıldığında öyle bir hava estirildi ki bu satırların yazarı dahil hemen herkes büyük bir ümide kapılmıştı. İki dünya savaşına sahne olan ve akıl almaz katliam ve acılara yol açan 20.yüzyıl gidiyor ve yerine her bakımdan barış, refah ve teknoloji asrı olması ümid edilen 21.yüzyıl geliyordu. Bu yüzyıl tam bir uygarlık ve teknoloji asrı olacak, ölümden başka herşeye çare bulunacaktı.

Fakat heyhat! daha henüz 10 yıl geçmişti ki başta Arap dünyası olmak üzere İslam coğrafyası inanılmaz olaylarla sarsılmaya başladı. Irak'ta zaten 10 yıldır devam eden ve yüzbinlerce cana mal olan dehşete Libya, Suriye ve son olarak da Mısır eklendi. Kimliklerinde müslüman yazan insanlar utanıp sıkılmadan birbirini kesip doğramaya başladılar. Demokrasinin tesisi için patladığı sanılan Arap Baharı Mısır'da tam başarıya ulaşıyor derken vahşi bir darbeyle yıkılıverdi. Darbeye karşı çıkmak için meydanlarda toplanan halk makineli tüfeklerle ekin biçer gibi biçilirken  iki yıldır Suriye'yi kana bulayan zalim Esed "Katliam işinde en büyük benim" diyerek kendi başkentinde zehirli gaz kullandı ve beşikteki sabilere kadar sayısız insanı katletti.

21.Yüzyılın başında Ortadoğu denen bu acımasız coğrafyada ülkemizin üzerine titrememiz gerekiyor. Ta 1920'lerden bu yana her başı sıkışanın koşup geldiği bu topraklarda da - Allah korusun - aynı şeyler cereyan ederse mezarlardan başka bir sığınağımız olmayacaktır.

Buna karşılık bütün tertip, kışkırtma ve provakasyonlara rağmen bu topraklar üzerinde sürekli bir barış ve demokrasiyi tesis edip yaşatırsak Ortadoğu cehenneminde herkesin gıpta ettiği bir dünya cenneti kurmuş olacağız.