28 Şubat bin yıl dediler gördük kaç yılmış; şimdi de dinciler kıyamete kadar diyorlar, göreceğiz...

Elbette dinin modası olmaz ama şu anki dine yöneliş özenti, moda. Önce Osmanlıcılık vardı. Sonra milliyetçilik/Türkçülük. Şimdi de İslamcılık/Kürtçülük… Bu bir rüzgâr esip geçecek. Bundan sonra kim bilir hangi akım gelecek.

İslamiyet’e dönüş falan yok; kimliksiz insanlar kimlik arayışındalar; hepsi bu. Osmanlıcık da, milliyetçilik/Türkçülük de, Kürtçülük de kimlik arayışıydı. Demek ki insanlar kimliklerini bulamamışlar ki aramaya devam ediyorlar.

Gün gelecek Atatürk de unutulacak. Cumhuriyet rejimi değişecek adı başka bir şey olan ileri demokrasi uygulamaları gelecek.

1970’lerde biz başı kapalı görünce garipsiyorduk. Niye kapanmıyorlardı insanlar o zaman? Engelleyen mi vardı? Şüphesiz cumhuriyetin baskısı vardı ama kapanmak isteyen kapanabilirdi. Evinde oturan kadına niye başını örttün mü diyeceklerdi.

20–30 yılda kapalılık oranı %5’lerden (o da çoğu yöresel/töresel/yaşlı, dini gerekçeyle kapanan yok gibiydi) %30 hatta %50’lere çıktı.  Çünkü yeni akım türban ile simgeleşen İslami uyanıştı. Aslında dine yöneliş ya da Müslümanlığın uyandığı falan yoktu. Bu sadece bir modaydı. Bugün kapalı kadınların çoğunun bundan 20–30 yıl önce başları açıktı. Yeni kimlik arayışı din rüzgârının etkisiyle Türkiye bir anda Tahran sokaklarına döndü.

Bu kapalılığın yarısı gösteriş. Çünkü kapanan kadınlar ibadete başlamadılar. Fatiha’yı bilmeyenin kafasında türban var.  Cumhuriyet Osmanlıya alternatif bir siyasetti. Cumhuriyete de alternatif gerekiyordu. O da muhafazakârlık. Kolay olanı seçtiler. Başlarına bir türban takıp iki günde Müslüman oldular. Bu siyasi harekete bir de siyasi simge gerekiyordu. Aslında türbanın örtünmeyle birlikte siyasi simge olarak da anlamı vardı.

Türkiye Müslümanlaştı diyenlere gülüyorum. Ortada Müslümanlık falan yok ki. Yüksek kaldırımın tombik Zehra’sı bile başına bir türban takarak yunmuş yıkanmış Müslüman oldu. İbadet yoktu ama İslami hassasiyetler öne çıkarıldı. Cumhuriyet rejimi yıllarca dine ve dindara baskı yaptı. Cumhuriyet zayıflayıp “Müslümanlık çağı” başlayınca bu sefer tersi oldu, dindarlar baskı yaptı.

Ve şu an ülkeye hâkimler. 28 Şubatçılar Atatürk devrimlerinin bin yıl süreceğini söylemişlerdi; 2002’de AKP’nin iktidara gelmesiyle bitti. Bugün dindarlar da kendilerinden pek eminler. Şu an Türkiye’nin %70’i dindar.  Artık bitti diyorlar ve bu durumun kıyamete kadar süreceğini söylüyorlar. Bu insanlar inanarak kapanmadılar. Öyle olsa kapalı kadının otel odalarında ne işi var. Bir rüzgâr, bir akım, bir moda.  Beş on yıl taktıktan sonra bu kadınlar usanıp türbanı atacaklar. Ya da bunların çocukları hiç takmayacak. Çünkü içte inanç olmayınca başını kapatsan nolur ki.

Osmanlıcılık, milliyetçilik, cumhuriyet, İslamcılık… Merak ediyorum bundan sonraki akım ne olacak!