Ankara'nın taşına bak, gözlerimin yaşına bak!

“Ankara’da; KESK, DİSK, TMMOB ve TTB’nin düzenlediği "Barış Mitingi" kana bulandı.”

Sabah uyanıp TV’yi açtığımda duyduğum bu haberle aniden sinirlerim bozuldu ve ağlamaya başladım. Aklıma, “Ankara’nın taşına bak” isimli, aslında anonim bir türkü olan ama marş gibi söylenen türkü geldi.

Ankara'nın taştır yolu

Her tarafı asker dolu
Artık yetiş Kemal Paşa
Kan ağlıyor Anadolu

Ne hale geldi ülkemiz, neden bu hale getirildi, bundan kimler nemalanıyor diye öfkeyle sayıp dökmeye başladım.

Ben bu satırları yazarken olay üzerindeki perde henüz aralanmış değil. Büyük bir panik yaşanıyor hala. Bu hale gelmemiz tesadüf mü peki? Bence değil.

“Arap baharı” diye lanse edilen, ülkeleri demokratikleşme hareketinin başladığı günlerde bizim de bu hareketten etkileneceğimiz belliydi. Ben de bunu vurgulayan bir blog yazmıştım o günlerde. Yazdığım blog’u “Türkiye’ye sıra ne zaman gelecek?” ismiyle yayınlamıştım. İşte sıra geldi!

Geçtiğimiz aylarda İzmir’e söyleşi için gelen Sayın Mustafa Balbay’a “Türkiye kaç parçaya bölünecek” diye bir soru yöneltmiştim. O da “Endişenizi anlıyorum ama inatla böldürmeyeceğiz” diyerek cevaplamıştı. Bu, elbette benim de arzu ettiğim bir durum, Türkiye’nin bölünmemesi. Balbay’ın cevabı endişemi gidermeye yetmemişti elbette. Verdiği cevapla, ses tonu ve vurgusundan, onun da bunu ne kadar çok  arzu ettiğini anlamak mümkündü.

Bu sabah ekranlara yansıyan görüntüler ise endişelerimi ikiye katlıyor. Barış için bir araya gelen insanlar bombalarla bir şekilde yok ediliyor. İnsanlarımız bunu hak etmiyor. Şiddetten uzak, sadece düşüncelerini açıklamak için orada bulunan insanları yok etmeye çalışmak hangi insanlık duruşuyla açıklanabilir.

Seçimler yaklaştıkça terör eylemlerinin farklı yer ve şekillerde artarak devam edeceğini düşünmek hayalcilik olmasa gerek. Son darbeyi indirmek için bekleyen güçler her fırsatı değerlendirmek için ellerinden geleni esirgemiyorlar.

Bize düşen, sağduyuyu elden bırakmamak. Onların oyununa gelmemek. Ne kadar uğraşırlarsa uğraşsınlar, kardeş kavgasına girmemek.

Siyasilerimiz de daha ne bekliyorlar bilemiyorum. Birbirinizi yiyeceğinize gücünüzü birleştirin vatanınızı, milletinizi gerçekten seviyorsanız. Vatandaşın sağduyulu olabilmesi, sağduyulu kalabilmesi sizin sağduyulu davranışlarınızla mümkün olacaktır. Hadi, bir el verin! Şu terör belasını aşalım. Aksi halde lime lime olacağız, biline!  10 Ekim 2015