3844 yazı bulundu
Sıralama :
İstanbul. Çocukluğumda hafta sonları babam ve benim ''özel'' günümüzdü her cumartesi Kanlıca ya vapurla gider, vapurun güvertesine hızlıca koşar kısacık kollarımı ve küçücük çenemi trabzana dayar kocaman bu şehre hayretle hatta korkarak bakard...
Bizim çocukluğumuz küçük bir kasabada geçti. Beraber büyüdük,oyunlar oynadık ve tütün işinde çocuk işçi olarak çalıştık. Birbirimize hiç anlatmadık ama bu tütünden kurtulmanın tek yolu okuyup adam olmaktı. Bizde öyle yaptık,ortaokulu köyümüzde bit...
Yazabilmenin en önemli kaynağı yine o yazıyı yazandır. Yaşadığınız hayatı sizden iyi bilen olmaz. Yazarken beni en çok yaşadıklarımı anlatmak mutlu ediyor. “Bugün ben neler yaşadım? Anlatsam, yazsam okurlar mı, okuyanların ilgisini çeker mi?” deme...
Yıl 1978. Kadıköy Halk Eğitim Merkezinde muhasebe öğretmenliği yapıyorum. Bir süre önce Seydişehir Etibank Alümimyum Tesislerindeki görevimizden ayrılmış, küçük kızımmızla doğduğumuz, ailemizin yaşadığı şehre, İstanbul'a göç etmişiz. Eşim Devl...
SORU: Bizlere kendinizi tanıtır mısınız? Ben 1946 doğumlu Ömer Gençer, Koçuların Barak yaylasındanım. Aksu ortaokulunun ilk öğrencilerindenim. Ortaokula kadar ayağım lastik pabuç görmedi. Köyde birinin ineği yada eşeği öldüğünde ona bir hediye...
GATIK GATIK YE AŞAMA DA GALSIN Yaşar komşumuzun tek oğluydu. Ana babası evlendiklerinin ertesi yılı, Antalya'nın bize yakın bir ilçesinden gelip ilimize yerleşmişler.Kendi yörelerinde çok zorluk çekmişler, işleri hiç rast gitmemiş, ...
TÜRK POLİS TEŞKİLATININ 176.YILI KUTLU VE MUTLU OLSUN Polis asker kadar disiplinli, hukukçu kadar hukuk adamı, bir anne kadar şefkatli olmalıdır. Polis, kanun ad...
Çocukluğumda evde ve okulda çok sakindim. Bizler genelde hepimiz Kayseri İstiklal ilkokulunda okuduk. Ben 5. sınıfın yarısında İstanbul'a göç ettiğimizden dolayı daha yarı yılın karneleri bile verilmemişti. İki sene okumak mecburiyetinde kaldım...
Benim Hayatım, adlı yazı serisinin üçüncüsü ile devam etmek istiyorum! Evet, ev Mehmet efendinin üzerinde, oğulları babaanneme gelip, konuşuyorlar. Şu anda siz ortaya çıkmayın, veraset işleri düzelsin, biliyoruz ki bu ev sizin veraset işler...
Yaşıyoruz. Kimi zaman nefes alıp vererek. Kimi zamansa nefes alıp verdiğimizin farkına dahi varmadan. Kim bilir bazen, farkına varmak istemeden, bundan kaçınarak.Yaşamımıza bir insan ekleniyor. Günler yaşıyoruz beraber, öyle veya böyle ya da şöyle...