7217 yazı bulundu
Sıralama :
Hayata gözlerimi ilk açtığımda sadece bir ışık huzmesini fark etmiştim. İlk defa böyle bir ışık huzmesini görmem ve etrafındaki insanların bana şaşkın bir yüzle bakmaları beni korkutmuştu. Olan gücümle ağlamaya başlamıştım. Anlattığım yıl 23.01.1982 ...
Merhaba, İnsanların yüzlerindeki ifadeye dikkatli bakarsanız son durakta inenlerde bir hüzün ama vakur bir hüzün görürsünüz... Yolun sonuna dek kimseyi yalnız bırakmamanın keyfiyle karışan en sonunda yalnız kalmanın hüznü okunur o yüzlerde...Ertesi g...
Çoğumuzun okul, öğrencilik anıları vardır. Fotoğraflara baktıkça, video görünülerini izledikçe, andaçları okudukça o yıllara tekrar geri dönme, güzel anıları tekrar yaşama şansı her zaman olabilir. Öğrencilik yıllarımda o günkü teknolojiden imkansızl...
Merhaba, Gülümserken içinizin ısındığı son anı düşünün... Gerçekten çok uzaksa yazık aldığınız nefese...Size anlatacaklarım gerçek olamayacak kadar hayal ürünü gibi gözükseler de, ne mutlu ki tamamen gerçekler...Önce size karakterleri tanıtmam lazım...
Hayat bir gemi, dünya bir liman.. Her limanda inende olur binen de olur!Bu şarkıyı ilk duyduğumda on yaşında falandım sanırım.. "Nur Yoldaş" söylüyordu..Küçük aklımla anlamaya çalışıyordum şarkının sözlerini.. Kocaman bir gemi hayal ediyordum..İçi i...
Karanlık yollardan geldim. Yorgun argın geldim. Çok yaralandım, içim acıdı.Güneşi gününü aşmış, sıcak bahar günleri. Her bir koku, her ışık bir şeyler hatırlatıyor bana çocukluğuma, geçmişime dair. Daha fazlasını anlatmak güç, çoğunluk hüzün, b...
Felahiyede; Gündüzün yorgunluğu kararmaya başlayınca, gece renk cümbüşüne bürünerek, karanlığı ayakta tutmaya çalışıyor. Ufku aydınlatan ışıklar, ayrı bir düş cemberini oluştururken gönüle hüzün ve ayrılık çöker. Ay ışığı, eşlik eder hüzne aheste...
Yagmur nasıl da yagıyor.. -indirmelik- derler ya.. işte oradayım. Ahşap bir masanın, ahşap sandalyesinde oturuyorum.. Gök nasıl da gürlüyor öfkesini kusmak istercesine..içini boşaltmak istercesine. Aglamak üzere olan sıkıntılı bir insan gibi.. Boguk,...
Sabah sıkıntı ile uyandım. Telefon ettim. ‘Bu gün işe gelmeyeceğim.’ Arabama bindim, amaçsızca dolaştım. Radyoyu açtım, duymuyorum. Hala kendime gelemedim. Başım kazan gibi. Yaşlanıyor muyum ben? … İstiklal caddesinde yürüyorum. Neden buraya geldim...
Bazen dalıp dalıp gidiyor gözlerim uzaklara, bazen aynadaki yüzüm bir hüzün gibi endam ediyor bana. Düşünüyorum geçen seneleri, akıp giden zamanın karşısındaki duruşumu... Herşey değişiyor farkındayım. İlkokul sıralarından liseye sonra üniversitey...