Bir dostu uğurladım

“Birine tatlı bir söz söylemek gibisi yoktur. Selam vermek veya teşekkür etmek o kadar zor mu?” Aristo’ nun bir sözü. Sorusuna yanıt veriyorum:

“ Evet, benim için çok ama çok zor. “

Fakat şükürler olsun, bunu farkındayım ve Yüksek Gücüm’ den bunu benim için kolaylaştırması adına yardım istiyorum hep dualarımda.

Çok uzun yıllar oldu bir dosta sımsıkı sarılmayalı. Olduğum gibi görünüp de sevildiğimi hissetmeyeli. Ne kadar soğuk oraları. Zaman zaman yine o buz denizinde yüzdüğüm oluyor.

Neyse ki, şu son birka gün gibi dostlarla buluştuğum anlar sık sık yaşanmaya başladı. İnşallah daha bolluk bereket kazanır.

Bir dostumu ağırladım yeni evimde. Zorlandım. Çünkü o kadar yayılmacı bir yaşam tarzım var ki, kendimi koskoca evde kısıtlanmış hissettim. Bir de yatış- kalkış saatlerimiz birbirine uymayınca daha da zorlaştı işim. Olsun! Her şeye rağmen, özellikle bana rağmen çok güzeldi evde bir nefesin varlığı. O nefes ki; sımsıcak, gül kokulu, yumuşacık. Çok tatlıdır benim arkadaşım, dostum, yoldaşım. Onu şimdiden özledim.

Özlemim hep olsun dostuma, dostlarıma ve özellikle “ dostluk “ kavramına. Ağzımı doldura doldura şöyle can- ı gönülden hep “ dostum “ diyebilecek gücü versin Tanrım bana. Yeni uğurladığım dostuma da selam olsun, yolu ışıkla dolsun. Sonsuz teşekkürler evimi, gönlümü şenlendirdi.