Bak, herkes senin için tek vücut Ferdi...

Bak Ferdi, senin için herkes nasıl da canını dişine takmış uğraşıyor, kimse seni yazmadan, yardım etmeden duramıyor, görüyor musun? Yurtdışından mailler yağıyor, banka hesaplarını bize göre ayarlayın diyorlar. Adın gibi değilsin gördün mü, bizim ilk başlardaki ferdi çabamız nasıl da büyüdü, çığ oldu, hissedebiliyor musun? Sana gönderdiğimiz enerjinin o illetle nasıl savaştığını fdarkedebiliyor musun?

Herşey Allah' tan, ömür de hastalık da. Bir hikaye var dillerde dolaşan, anlatayım da dinle.

Bir yağmurlu gece... Oldukça iyi giyimli bir adam köprüde yürürken kenara ilişmiş, yağmurdan ve soğuktan tir tir titreyen küçük bir kız çocuğuna rastlar ve üzülmemek için daha fazla bakmadan öylece yürür gider. Ama aklı onda kalır.

Bir süre sonra sıcacık, mis kokulu yemeklerin hazırlanmış olduğu evine gelir, sofraya oturur ve düşünmeye başlar. Kız bir türlü aklından çıkmamaktadır. İsyan eder Tanrı' ya...

" Allahım! Bu yaptığın reva mı? Neden o kızı orada bıraktın, neden ona bir yuva vermedin? Sen değil misin en yücesi, o zaman neden onun için birşey yapmadın?"

İçinden gürleyen bir ses adamın tüylerini diken diken eder ve ağlamaya başlar. O ses şöyle demektedir:

YAPTIM! SENİ YARATTIM!

Ya işte böyle sevgili Ferdi, inşallah biz de senin için yaratılmış olanlarızdır. Sevgiyle kal...