Bu gencecik yürek toprağa girmesin...

Diyelim ki 22 yaşındasınız... Neler beklersiniz hayattan? İdealleriniz vardır mutlaka. Amaçlar edinmişsinizdir kendinize göre. Çünkü koskaca bir yaşam vardır önünüzde. İyi bir işiniz olacak, iyi bir kariyer edineceksiniz bu sayede. Mutlu bir aileniz olacak, çocuklarınız, torunlarınız olacak... Belki dünyayı gezmek isteyeceksiniz bir kaşif, bir gezgin olacaksınız bel ki de sıcak bir balıkçı kulubesinde arkadaşlarınızla oturup kahkahalarla sıcak sohbetler yapacaksınız dostluklar üzerine...

Çünkü henüz 22 yaşındasınız. Daha yapılacak neler var neler değil mi şu yeryüzünde.

Peki ya hastalık. Hiç hastalığı düşündünüz mü. Soğuk aldığınızda nezle, grip olduğunuzda, bisikletten düşüp sağ kolunuzu kırdığınızda ve kolunuzun, bacağınız aylarca alçıda olduğunda neler hissettiniz. Bunlar belki geçici ama tekrar sağlığınıza dönmek ne kadar önemli idi değil mi?

Peki ya ölümcül bir hastalık gencecik, hayatının baharında bir bedene yerleşirse. Sizce ne kadar acı, ne kadar kötü ve dayanılmaz. Bunu anlayabilmek için kendinizi, kızınızı, oğlunuzu, kardeşinizi... onun yerine koyup bir de o şekilde düşünün.

Gencecik bir beden para denilen insanların yarattığı kağıt parçalarının eksikliği yüzünden, belki de çok kısa bir süre sonra kendine hiç yakışmayan bir yerde ikamet edecek artık.

Ferdi ve Ferdi gibi zor durumdaki kardeşlerimize yardım elimizi uzatalım. Küçükte olsa yapacağımız yardımlarla belki de daha uzun yıllar yaşayabilecek... Haydi ne duruyorsunuz...