Aşkın simgesi "zar"dır

Hayatımız boyunca, yaşam denilen yolun köşe başlarında, en işlek kavşak noktalarında, yol levhalarına inat, binlerce defa zar atarız. Kimi zaman düşeş gelir, kimi zaman yeki dü. Bazen iki-bir, altı-altıdan daha çok işe yarar. "Pencü se, severler güzeli genç ise" der durur, gençliği henüz ardında bırakmışlarda hayat ararız defalarca. Kaç kere kumar oynamışlığımız vardır hayatla, bazen hayatımız pahasına.

"Aşkın simgesi nedir?" diye soruyordu geçenlerde bir yazı başlığı. Ben de sordum kendi kendime. Sahi, aşkın simgesi neydi yahu? Sağ alt karıncıktan sokulup, sol üst kulakçıktan çıkıveren süslü bir okun delik deşik ettiği bir kalp ya da üzerine spreyle buğu yapılmış, şöyle albenili bir arajmanla şatafatlandırılmış, mis gibi bir atomize parfümle de sun'i kokutulmuş on adet koyu kırmızısından gonca gül buketi mi yoksa? Veyahut da şu popçu kızımızın, bizzat kendisinin aldığı bir tek taş yüzük ya da mum ışığında, kaliteli şarap eşliğinde, el ele ve göz göze yenilen, romantik müzik nağmeli bir akşam yemeği mi? Belki hepsi, belki de hiçbiri.

Naçizane bana göre, aşkın tek bir simgesi var, gerisi ayrıntıdan ibaret. Aşkın simgesi, bir çift kemik zardır. Şansınız yaver gider de doğru yerde, doğru zamanda ve doğru kişiye gönül verirseniz, aşık olur ve severseniz; dünya cennetini yaşadınız demektir. Dünya gözüyle, aşkın irem bağından nasiplenmek denilen şey tam olarak budur.

Tanrı düşmanıma vermesin, ya tersi olursa. Dünya başınıza yıkılır. Dünyanın dengesi midir kaçan yoksa sizinki mi, karar veremez olursunuz. Şapşala dönersiniz vallahi. Aldığınız nefes nefeslikten, uyuduğunuz uyku uykuluktan, yediğiniz yemek yemeklikten çıkar. Her biri ayrı işkence olur size. Yaşadığınıza lanet edersiniz.

Efendim, yarın 14/Şubat/2007 ve Sevgililer Günü. Sevdiğiniz kişiye bir çift kemik zar alınız, üçüncüsü de hayatınız olsun ve barbut oynayınız. Bakalım ne çıkacak bahtınıza? Kazanırsanız mutluluk ve huzur; kaybederseniz ta kendisi aşkın.