Kalkın, gidin o koltuklardan !

Bir gecede, tam on üç yavrusunun “vurulup alnından, tertemiz düştüğü” vatan toprağına; tam on üç fidanının canını ve kanını feda ettiği aziz vatanın gerçek sahipleri olan halkın, milli iradenin, ulusal yapının tecellisi durumundaki meclisin içinden çıkmış olan hükümetin başındaki zat-ı muhterem,

Hani o, her türlü konudaki; meclis kadrosu listelerinde, anayasa değişiklik paketlerinde, atamalarda, anlaşmalarda, ihalelerde en son sözü söyleyici makamın sahibi,

Avanesi ve maalesef ki halkın belirli bir kesimi tarafından da, karizması ve kudreti tartışmasız, şeksiz şüphesiz kabul edilen çok Sayın Başbakan, kalkın gidin o koltuktan.

Milli Savunma Bakanı, İç İşleri Bakanı, Dış İşleri Bakanı, Genelkurmay Başkanı, Kara Kuvvetleri Komutanı, Jandarma Genel Komutanı ve bilumum yetkili ve etkili olması beklenen zevat. Lütfen ve acilen, kalkın gidin o koltuklardan.

Eğer kalkıp gitmiyorsanız da hesabını verin, bir gecede alınan tam on üç tane canın hesabını verin. Önce, o yavruların anacıklarına, yüreği yanan babalarına, öksüz ve yetim sabilerine, körpecik eşlerine, nişanlılarına, yavuklularına ve bu aziz millete, nasıl verecekseniz, bu hesabı verin.

Hiç kimse, hiç birimiz masal okumayalım. Yarın ve sonraki gün yapılacak şehit cenazelerinde, hamaset dolu nutuklar atmayalım. O şehit ana-babalarının, eşlerinin, çocuklarının yaralı ve yarım yüreklerinin, kin ve nefret dolu gözlerinin ne dediğini, ne sessiz çığlıklarla isyanlar ettiğini, yine de “vatan sağolsun” diyebilen asil gönül seslerini okumaya ve anlamaya çalışın. Hepinizin ve hepimizin günahı var bu meselede.

Bu gece, tam on üç tane gencecik fidan toprak oldu, Şırnak denen vatan köşesinde. On üç tane aileye, on üç Anadolu ocağına kor düştü. Yüzlerce yürek parçalandı, milyonlarca kalp daraldı, daraldı, daraldı. Sıkışıp kaldı.

Milletler ve orduları, savaş halindeyken dahi bir gecede on üç kayıp vermemektedirler artık. Burası Irak mıdır? Gazze Şeridi midir? İlkel bir Afrika kabilesi üyesi midir, bu ölen insanlar?

Baylar ve Bayanlar,

Her şeye rağmen, on üç tane vatan evladının şehit edilmesinin ardından “terörle mücadelemiz sürecek” şeklinde, trajikomik bir açıklama yapabilme özellik ve kalibresindeki çok Sayın Başbakan,

Bu kara ve kanlı gecenin siyasi ve idari sorumluluğunu taşıyan ve muhalefet partisi etiketi altında, bu sorumsuzluklara çanak tutan bilumum zevat,

Bırakın gidin o koltuklardan.

Bu aziz milletin, her biri yek diğerinden şerefli askerleri, polisleri ve tüm mücadele edenleri, “ölmeyi” bu dünyadaki herkesten çok daha iyi bilir. “Ölmek” için, sizin idari erkinize ve inayetinize, kesinlikle ihtiyaçları yoktur.

Bu insanlar ki, şanlı kurtuluş mücadelelerinde, Gazi Mustafa Kemal gibi bir yüreğin, “size savaşmayı değil, ölmeyi emrediyorum” diye çağlayan kutlu gönül nefesine; ercesine atılıp, ateşe kucak açıp, yağlı kurşuna koşa koşa, ölüme koşmuş dedelerin torunları, hani o Harbiye Marşı’ndaki, yıldırımlar yaratan ırkın ahfadıdırlar.

Askerlik yan gelip yatma yeri değildir.

Bunu esas bilmesi gerekenler, bilecektir.

Bilmelidir.

Can üzerinden, kan üzerinden politika yapılmaz. Denge kurulmaz, diplomasi hiç olmaz. Ki sorunlu bölgede, gerek sınırlarımız içerisinde olsun, gerekse sınır ötesinde; her türlü askeri ve siyasi adımı atacak ulusal ve uluslar arası hukuk normu oluşmuştur. Oluşmayan tek şey ise bu adımları atacak mangal gibi yürektir, yüreklerdir. Siyasi ve idari iradedir.

O bölgede ve nadiren de olsa diğer şehir merkezlerimizde; başta asker ve polis güvenlik görevlilerimiz olmak üzere onlarca, yüzlerce, binlerce memleket evladının kanının döküldüğü bu durumu şiddetle lanetliyorum.

Geçmişteki ve bugünkü siyasi ve idari sorumlularını ise ulusal vicdanın, tarihin ve Yüce Mevla’nın takdir ve iradesine bırakıyorum.

Özellikle bu akşam olmak üzere tüm şehit düşmüş kardeşlerime Tanrı’dan rahmet, ailelerine Eyüp sabrı ve Türkiye Cumhuriyeti seçmenlerine de dikkat ve vicdan diliyorum.