Sözlerinin bıraktığı kulağımdayken.. Açık ara kapılarını tam açmaya yelteniyorum.. Sözlerim geldiğinde dudağıma.. Kapatıyoruz bir an hoşçakalla.. Çok ötelerden.. Yüzüme bakacağın zaman geldiği..
An şu an… dövüşecek aklım kalbimle… Attığında azalacağız… ‘’Önce sen!’’ diyebilecek parmak uçlarım ağırlaşacak… En ağır cüsseyi kaldırıyorum… Etrafa göre hiç kimseyim ama bize şampiyon… Y..
“Henüz ölmemiş olan birinin hala bir şansı vardır.” Demişler. Bu şansa yeterince şans verdim sanıyorum. Aynaya baktığımda çoğu kez yansıdı yarım yüzün silik ve yitik… Canım boğazımda dilimi sıkı..
Bir can havliyle perdeyi açıp, aklıma gelen bütün soruları alkışlayarak cevaplandırıyordu batan güneş… Hali yerinde çatıların en uç tepelerinde süzülme serinliği… Burnuma yinede bir yosun kokusu veri..
Hangi gülüşün arkasına gizlendi?.. Gölgelenen ensesinde bir dudaksız mutsuzluk… Neyi gizlemeye çalışıyor ki?.. - Hey sen!.. Arada bir masum, bir de içten içe gülen yüzünü görüyorum… Ağrı kesil..
(Fonda çalsın şimdi… Gökhan TEPE_ Çöl çiçeğim… ) “Haberin yok…” Ne söyleyebilirim ki?.. Uzun zaman geçti şimdi… Ben bu sorularımla demlendim… Anladım ki; tam rengimi aldım… Böyle sana ..
… Ya da hiçbir şey yaşamadık diyerek, kolların açık rüzgara durursun… Parmakların son derecede ayrı… Hani sızlar parmakların, gergin bir şekilde kolların… Başın bulutlara paralel alabildiğine… Aşa..
Gözleri parlak iki pencere… Bir an alabildiğine yamaç olurdu düz ayaklar… Bir an işte alabildiğine ağrılı vücut… Bir an gerekli ve sorgulu hızlı yürüyüş… Akılda çelişki bırakacak kadar bu dövüş… ..
Hayalimdeki ev çok farklıydı. Ürkekliğin ilk adımlarıyla ilerlemeye devam ettim… Çit kenarlıklarından oluşan bir bahçesi vardı. Uzun bir süre bakımsız kalmıştı ki, toprakta iri iri çatlaklar var..
Bir gözüm kapalı… Gelebilirsin her halinle… Her seferinde elinde farklı çiçekler olsun… Hep ayrı duygularla gel… Daha çok anlamak istiyorsan eğer, Yazdıklarımı okumalısın…
1984 İzmir doğumluyum. Süleyman Demirel Üni. - Bilgisayar Programcılığı mezunuyum. Şiir & Deneme ..