Sevgili ATAM, Bugün ölümünün 72. yıl dönümü. Koskoca 72 yıl. Bu ülkenin sensiz geçirdiği, binlerce şeyden mahrum kaldığı 72 sene...Saat 9'u 5 geçe senin için tuttuk nefesimizi. 1dakik..
Özel günleri seviyorum.. Ama başrolde ben olunca geriliyorum niyeyse... İçimi sorarsanız buruk bir çoşku ile dolu oluyor.. Zamanı parçalara ayırmak için bir neden belki de doğum günü... Yeniden doğmak..
Ayna ayna söyle bana …..??? Hangi halimizi görmedin bizlerin? Bir tek sana baktığımızda bulabildik benliğimizi, kendi halimizi. Saklayamadık gerçekleri hiçbir zaman senden.Karşında ne isek ..
Şerefe…. Ölmüşlere ve geri gelmeyeceklere… Vuracaksın ilk kadehinde ve son kadehinde de aynı tadı alacaksın.. Öyle sıradan biri olmayacak , içkine ortak olan.. Alacaksın k..
SEN, dizime yattın, ben bir hikaye anlattım ve sen büyüdün.....****************************İş çıkışı kız kıza toplanıp gittik. Daha girmeden yorum yapmaya başlamıştık. - ‘Acıklımıymı..
Ne çok beklemiştik aslında di mi bu anı? Yıllardır yaşadığın onca aşk acısının, güçsüzlüğünün, hayal kırıklıklarının kahramanının artık karşımızda olduğunu düşünmüştük. Bu sefer gerçekten bulduk..
Hayatının iyi gittiği, her şeyin yolunda olduğu bir anda her şey tepetaklak oldu dimi? Kaybettiğin anların hayatında her şey olduğunu sandın belkide... Şansın hayatından gittiğini sandın ve bir muciz..
Onlar, pes etmeyi tercih eden o sıradan insanlar grubuna girmişlerdi. İhtiyacı olduğu zaman birbirlerinin yanında olanlardan değil…Hayattan sıkıldıkları zamanlarda birbirine koşanlardan olamadıla..
Aşk nedir??? Mutlaka herkesin hayatı boyunca konusunu açtığı ve herkesin farklı bir yorum yaptığı ve tam olarak tarifi olmayan bir duygu di mi ?Kiminin hayatında olmazsa olmazı… Kiminin inanmadığı… Ki..
Hani bazen hepimize gelirler ya birden. Çok bunaldım, yoruldum, sıkıldım artık diye moda girip, çöken omuzlarımıza laflarımızla biraz daha ağırlık yükleriz. Hepimiz yaparız bunu. Karamsarlık kaplar..
Kendini anlatmaya gelince insan bir an duraksıyor.. Galiba en zoru insanın kendini anlatması:)1982 M..