Sözlük, insanın yol haritasıdır. Anlamsızlığında değer, kaybolmuşluğunda rehber, kuşkularında dingin bir limandır. Söz, dendiğinde bütünüyle bir cümle akla gelse de, sözlükler bizde “kelimelik” man..
Yeni ümitler, sancılar, korkular, gözyaşları, sevinç ve hüzün... Bir yıl daha erittik zaman ateşinde. Hastalar şifa, mahpuslar adalet, kehanetler felaket peşinde; bir yıl daha aktı ömürden, tutamad..
Yüreğimin tabanları şişti? Daha nereye kadar sevebilirim bilmiyorum. Aslında yorulmazdım kalbimdeki boşluk olmasaydı. Yerini doldurmakla uğraşıp yersiz sancılara gebe kalan biriyim artık. Avuçlarım..
Neden yazıyorum? Her şey bir doğumla başlar. İnsan anadan, ateş odundan, söz dudaktan, filiz topraktan... Doğmak olmaya başlamaktır ne olunacaksa. Ölüm, soğuk nefesiyle ensemdeyken anlam..
1984 Kayseri doğumluyum. Adana merkez okullarından birinde görev yapmaktayım. Branş öğretmeniyim...