Zaman belki biraz hain ve acımasız, belki de suçsuz ve günahsız. Herkes ona algıladığı kadarıyla bir tanım yüklemeye çalışıyor ama o son derece umarsız bir vaziyette akmaya devam gidiyor. Düşünü..
- Mutlu musun?- Mutluluk mu? Akşam akşam güldürme beni allah aşkına. Sence insan, içinde yaşadığımız bu toplumun bir parçasıyken mutlu olabilir mi? İnsan mutlu olduğunda kendini özgür hisseder..
Gecenin bir yarısı uyandı uykusundan. Ruhunda yoğunlaşmış bir acıyla. Uykusu kör bir bıçakla kesilmiş gibi. Son bir kaç aydır, geceleri bir duvar saatinin sarkacı gibi geçmiş ile bugün arasında sallan..
Yalnız kalıp, biraz düşünmeye ihtiyacı olduğu zamanlar da hep yaptığı gibi, yine omuzuna astığı sandaletleri ile yalın ayak yürüyordu limanda. Tek başına. O an da hissettiği tek şey büyük boşluktu.
Sıkıntılı bir şekilde saatlerdir oturduğu koltuktan ayağa kalktı. İçinin daraldığı zamanlar da hep yaptığı gibi, oda da ki kitaplığa doğru yürüdü. Önüne ilk gelen raftan rastgele bir kitap seçti. Kita..
Kapının çalan zilini duyunca bağırdı mutfaktan, ıslak olan ellerini kurulamaya çalışarak. “Geliyoruuuuuum.” Az önce okula uğurladığı oğlu zanetti geleni. “Bu sefer neyi unuttun?” diyerek gülümseyerek ..
Öyle bir çıkıyorsun ki karşıma.Gördüğüm an diyorum evet bu o.Bu defa herşey çok farklı olacak.Ama yine…Öyle güzel dinliyorsun ki beni gözlerin gözlerimin içinde.Diyorum ki o be..
- Biliyorum benden nefret ediyorsun artık sen! - Allah aşkına nereden çıkarıyorsun bunları? Hayır canım ben senden nefret etmiyorum. - Belki de asıl sorun bu! Neden benden nefret etmiyorsu..
Balkonundaki mezarlık çiçeğinin hemen yanıbaşına kurduğu cilingir sofrasının tenhalığında, keyif saatlerinin henüz ilk dakikalarındaydı. Az once doldurduğu rakı bardağındaydı gözü yine her zaman..
Size soruyorum.Evet evet size. Bana cevap verecek misiniz? Kötü bir insan olabilir misiniz?Hayır mı?Peki “Hayır” derken, dürüst olduğunuza inanıyor musunuz?Demek kötü insan olduğun..