Her gün kapıdan uğurlamazsa içi rahat etmez. Sıkı sıkı sarılıp kucaklaştıktan sonra, tam asansöre adımımı atarken, -Dur, dur bekle diye bağırır.-Ne oldu anacığım, ne unuttum derim.-Bak..
Dostluk, insanı dik tutan bir coşkuymuş, avuçlarında hissettiğin bir yürek ışığı…Bir bütünleşmeymiş. Arada mesafeler olabiliyormuş, insan her istediğinde yanında olamıyormuş. Fakat öyle bir bağ..
Dostluk öyle kelimelerde yaşanan bir cümle taaruzu değildir.Dostluk, dostun gözbebeklerinde yaşar. Kimi zaman masum bir bakış, kimi zaman buğu, kimi zaman iki damla akış olur dostluk. Gözbebekle..
Düşme çınar yaprağı! Bu gün de dur dalında...Bütün gece kıvrandın, bir yürek sancısında.Hüzün dedi: "Buradayım".Beklemesen de geldim.Yalnızlığı ikram edip, öylece gülümsedin.Gele..
Ay oğul, ay cemali gül oğul… İnsanoğlu akarsu misali can oğul. Akar akar ömrün yatağında. Toplar çeri çöpü, toplar kili kumu da dökecek bir yer arar can oğul. Körpeciktim be oğul, körpeci..
Hemen her sabah elinde plastik bir kovayla önümden geçiyor. Sabahın bu erken saatinde nereye gider, ne götürür her gün her gün.Soğuktan korunmak için başına doladığı atkının altından çıkan beyaz saçl..
Nasıl da beklerdim yollarını…Bir tahta çubuğa nasıl da güzel dolardın hayallerimi…Dert miydi tasa mıydı yüze gülmeyen söze gelmeyen dostlar? Macuncunun geldiğini söylemezdim olur biterdi. Topunu verme..
Yarı hüzünlü, yarı sevinçli bir gündü okulda bıraktığım… Son kez bahçeye toplandılar. Andımızı okudular, kuş cıvıltısını andıran bir ses çıkararak sınıflarına doluştular… Zil çaldı, ellerinde karne..
Dertlenivermişsin yine.Kırıvermişsin gönül otağındaki sediri.Oturmasın kimseler diye…Oturanlar bilmiş mi ki gönlündeki has bahçenin kıymetini.Gözlerinden yol bulup akamayan göz yaşın, Bir..
Gönlün elleri var derler…Doğrudur…Senin gönül elin, hep avuç avuç umut içirdi susayan dudaklarıma…Gönlün gözleri var derler …Doğrudur…Senin gönül gözün, hep ışığı gösterdi görmey..
Milliyet Blog
