Kelimeler biriktirdim. Okuduğum her kitaptan bir ton cümle. Ne işine yaradı deme, en azından tek dertli ben değilmişim onu öğrendim. Tek boğulan, şikayetçi olan, eylemsizliğine kıza..
Herşeyi o kadar boşvermişim ki neleri boşverdiğimi bile unutmuşum... Bana acı veren, beni huzursuz eden ne kadar olay varsa hepsini halı altına süpürmüşüm.. Saat gecenin üçü ve o ha..
Geçtiğimiz Mayıs ayında patates kızartırken ayağımı yakmıştım. 2. dereceden yanıktı. Bir hafta ağrıdan sızlanıp durdum. 1 ay doğru dürüst dışarı çıkamadım. İnatlaşıp okula gitmem dışında. E son sın..
Yalnızlık Allah' a mahusmuş.. Taşı bile yosun sararmış.. Peki insanoğlu? Yalnız kalamaz ama sevdiğine birşey olursa toparlanıp başka birini sevebilir mi? Önce kendim..
Her kaybedişte umudum biraz daha azaldı, ama o kadar çokmuş ki bitmek bilmedi. Her defasında "Bu sefer olacak" diyorum. Olmadığını gördüğümde sessiz çığlıklarla karşıladım..
Albatros kuşlarını bilir misiniz? Ben de bilmezdim onu tanıyana denk.. İlk kez messenger adresini verirken duymuştum onun sesinden.. Tanımadığım bir adamdı o gün.. Sonra nasıl samimi olduk onu da b..
Kırık bir kalbe rastladım yolda ve suskun yüreği döküldü kağıda.... Onun kaleminden ruh halini yazacağım şimdi; Yorgun bir solunumla uyandığın her sabahın öğleye dek süren çekilmez..
Yaz güneşi tepeden vurdukça insan aşık olmak istiyor. ama korkmadan, düşünmeden, bir anda.. Aşk kendisini bulsun, yüzsüz bir misafir gibi gitmek bilmesin istiyor.. Çok şey istiyoruz am..
Siciliniz tertemiz mi? Bugüne denk kimseyle sürtüşmeniz olmadı mı? Aaaa 21. yy. da borcunuz da mı yok? O zaman size biz de borç veremiyoruz.. Neden mi? E başkaları borç ver..
Insan annesinden iki defa ayrılırmış; biri doğarken, diğeri ölürken... İlk ayrılığın bu gece oldu. Annenin içinden çıkıp sıcacık kollarında buluverdin kendini. Hem annen hem de baba..