Bazen yaşadığım şeyleri düşünürüm. Ara sıra yaparım bunu. Şu 22 yılda bile ne çok şey yaşanmış. İleride neler olacak? Düşünürüm. Bazen çok isterim bir şeyi. Olsun diye çabalarım, sonuna kadar gelir..
Her insanın belli dönemlerde yaşadığı sıkıntıları olur... Ve biz sıkıntılarımızın nedenini “psikolojimize” bağlarız. Canım bu ara anlamlandıramadığım bir durum var, aslında ara ara yaşıyorum bu dur..
Dün Yeditepe Üniversitesi’nde; Global “kadın” network ağı olan #turkishwin ‘in ikincisini düzenlediği 2016 etkinliğindeydim. Etkinliğe katılan değerli kadın girişimcilerin hayat hikayelerini dinled..
“Hayal kırıklığı” İşte tam olarak da bundan ibaret. Tam birine değer verip alışıyorsun sonra bir bakıyorsun ki yaraları varmış en derininden… Ama’lı cümleler ard arda sıralanıyor. Çok tatlı..
Öylesine yapılmış ne varsa bu da onun gibi bi’şeydi. Kelimelerin nerde nasıl duracağının hiçbir önemi yoktu. Önemli olan öylesine bile olsa neydi aklımı kurcalayan ya da beni bu kadar düşün..
Bütün gün denizde yüzdük! Ve o kadar acıktık ki, güzel bir akşam yemeğini hakettik :) Nerede ne yemek yesek diye düşündük. Zomato’dan ufak bir araştırma yaptık ama yine de karar veremedik. ..
"- Nerede benim Ezidi kadınım? Benimki nerede? - Herkes kendi payına düşenle istediğini yapabilir. - Kim kölesini satmak istiyor, ben alırım." Daha önce IŞİD müftüsü, Şii hüküme..
Annelerin içi huzursuz, bizler hep bir diken üstünde. Türkiye gibi bir yerde kadın olmak çok zorlaştı. İlkokula giderken, sınıf arkadaşıma yan apartmanımın bodrumunda tecavüze yeltenildi, küçüklüğü..
İnsanlar patlamaya hazır bomba gibi... Evet patlamaya hazır bomba gibi... Hergün işe giderken aynı problemle karşılaşıyorum mutlaka biri trafikte kavga çıkartıyor; “Kardeşim şerit var şerit, şeriti..
İçimdeki tüm sevinç öldü. İnsanlara olan güvenim zaten ölmüştü. Mutsuzluktan belki de bende öleceğim. Neden, niçin? Hiçbir şeyi beklemek istemiyorum. Arada k..