Bir şehri terketmek, Bir sevgiliyi, ya da çok sevdiğin bir dostu terketmek gibi olmalı.... Ben öyle hissettim.. Ayrılırken nasıl da salya sümük ağlamıştım..
Olmuyor değil mi? Olmuyor bazen... Yapamıyorsun. Ne anlatırsan anlat, Ne yaşarsan yaşa, Ne söylersen söyle, Nereye gidersen git, Nereye kaçarsan kaç,..
Gid-gide cansızlaşıyor gözbebekleri... Gid-gide ölüyor hücreleri. Her adım atışta durup soluklanıyor.. Yürüdükçe sararıyor benzi..Daha yeni.. daha taze kan verilmiş kansız bede..
Çok üzgün görünüyordu.. Sanki hayata küsmüş gibiydi. Mutsuzluğa dair ne varsa hepsini birden toplamıştı yüzünde.. üzgün, yorgun, mahsun.. hayatta bir başına kalmış, nereye ..
Yarın 13 ocak Cumartesi değil mi? Milliyet blog yazarlarının büyük buluşma tarihi 13 Ocak deil mi yoksa.. Yanlış mı hatırlıyorum? Öyle değilse beni düzeltin lütfen.. Yeni yazılan bloglara baktım da bu..
Bazı insanların dünya üzerinde sahip olduğu bir yer vardır onunki de tam orasıydı.. tam köşede.. herkesin her zaman onu görebileceği ve onun herkesi ve herşeyi kolaylıkla görebileceği bir yerde.. ..
Yaptıgımız sohbetlerden birinde ona hep sormak isteyip de unuttuğum şeylerden birini sordum.Ailesini...Zira hep kendisinden, yaptıklarından ve gezip geldiği yerlerden, izle..
İki arkadaş... Limoncu ile balıkçı... Karşıya karşıya tezgah açmışlar sohbet ediyorlar. Yağmur dimdik, kararlı ve telaşlı yağıyor. Limoncu pazar şemsiyesinden tıp t..
Gaffur, Çok olmadı mahalleye geleli nereden baksan altı ay falan oluyor... Mahallemizin tek marketi. Eski sahibini yakinen tanırdım. Adana'lıydı... Çok titizdi. Hiç "tek" durmazdı. Yani boş durm..
Daha önce madamex adlı arkadaşımız da kendisine gelen maillerden, mesajlardan rahatsızlık duyup blogunda bu konudan bahsetmişti. Ben de günlerden beri aynı sorunla başbaşayım.. Bir kişi değil bir kaç ..