Dönüşü Olmayan Yola Gidenler Arkalarına Bakmazlar

Bu dünyanın yolları gidişli, dönüşlü, hasreti bitiren, seveni sevdiğine kavuşturan, özlemi gideren gidişli, gelişli yollardır.

Yaşamın gayesi için bu yollarda umutlar fide olarak ekilir hayallerle süslenir. Kimi yeşerir, kimi de kurur.

Bazılarının umutları derya deniz, bazılarının ise susuz bir çöl gibidir. Kiminin umutları yeşerir, hayalleri gerçekleşir, kiminin umutlarını hayalleriyle birlikte rüzgâr alır götürür.

Yaratılış gayesinde sevinçte vardır, hüzün de vardır. Bunlar yaşamın değişmez kurallarıdır.

Geçen ömrün yılları düğüm, düğüm birbirine bağlanır. Her düğüm bir sevinç, bir özlem, bir hatıra, bir anı olarak kalır.

Bir yol daha var işte o yol hasreti alevlendiren, seveni sevdiğinden ayıran, özlemi yürekte alevlendiren yoldur.

Bu yolun gidişi var, dönüşü yok. Gidenlerden hiç haber alınmaz. Duygular sel olur, gözler yağmur olur.

Hasretin çilesini çeken, vuslatı en çok hak eden gözler dönüşü olmayan yola giden yolcuyu arar.

Dönüşü olmayan yola gidenlerin vardıkları yerde yalan, hile, benlik, haksızlık, hukuksuzluk yok. Hakkın, hukukun titizce tartıldığı bir yer!

Kim bilir bu dünyanın gidişli, dönüşlü yollarında yalanlardan, hilelerden, ikiyüzlülerden haksızlıklardan ve hukuksuzluklardan bıkmışlardı. Gidenler gittikleri yerden memnun ki dönmüyorlar, sevdiklerini bile sormuyorlar.

Bizde dönüşü olmayan o yolun yolcusu olacağız.

Belki ani, vakitsiz, belki takatsiz, belki mecalsiz bir halde sevdiklerimizle halkalaşmadan, vedalaşmadan ve en acısı arkamıza bakmadan gideceğiz.

Kalanlar ise bizi toprağa gömecekler, birkaç gün övecekler, bıraktığınız varsa bölüşecekler, şayet geride bıraktığınız yoksa sövecekler. Kim bilir belki de onlar bize (geride kalanlara) üzülüyorlar.

Yahya Kemal Bayatlı bu konuyu ne güzel dile getirmiş.

Artık demir almak günü gelmişse zamandan,

Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.

Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;

Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.

Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,

Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli.

Biçare gönüller! Ne giden son gemidir bu!

Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu!

Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;

Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler.

Birçok gidenin her biri memnun ki yerinden,

Birçok seneler geçti; dönen yok seferinden. ( Yahya Kemal BEYATLI )

Bu dünya bizi kandırıyor.

Dönüşü olmayan yolun yolcuları neden sevdikleriyle helalleşmeden, hiç arkalarına bakmadan gidiyorlar.

Sonsuz olmayan dünyaya neden bu kadar güveniyoruz, neden onu bu kadar seviyoruz, neden ondan ayrılmamak için elden gelen her türlü çarelere, hilelere, yalanlara, ikiyüzlülüğe ve en önemlisi benliğe başvuruyoruz.

Sevenle, sevilen dost oluyor, ne çare ki düğümlü yıllar geçtikçe dönüşü olmayan yol görünüyor. Seven sevileni, sevilen seveni bırakıp gidiyor.

Dönüşü olmayan yola giden her yolcu sevenlerinin yüreklerine hasretin tohumlarını ekiyor.

Gidenin bu dünyadaki gidişli, dönüşlü yollarda bir birine bağladığı düğümlü yılların bıraktığı hatıraları canlanır hiç unutulmaz.

Elbette içinde yaşadığımız dünyaya küsmemek lazım. Lakin sonu olmayan dünyaya bu kadar bağlanmamak gerekir.

Bu dünyada birçok cefa ve ecir çekmiş, düğümlü yılların sonunda dönüşü olmayan yolun tüm yolcularına Allahtan rahmet diliyorum. Yüce Allah onları cennetiyle sevindirsin.

Kıymetli okurlarımıza saygılar sunuyorum.

Mehmet BURAKGAZİ / MERSİN