Açılımı Açamadık

Önce Kürt açılımı, sonra demokratik açılım oldu adı. Ama sadece adı var. Çünkü içinde ne olduğu hiç söylenmedi. Bütün Türkiye'de içinde şu var, bu var diye fikirler yürütüp, tartışıp duruyor. Bugün hükümetin demokratik açılımların karşısında durmakla suçladığı Deniz Baykal ve Devlet Bahçeli, dertlerini anlatmak için basbas bağırıyorlar ama onları dinleyen yok. Biz içinde ne olduğunu bilmediğimiz bir kutuya niye sahip çıkalım diyorlar. Sn.Başbakan'da "Hele siz kutuyu bir alın, ben size daha sonra söylerim içinde ne olduğunu" diyerek dayatıyor. Sonra CHP ve MHP demokrasi karşıtı ilan ediliyor.

Aklıma gelen diğer bir ihtimal ise, (ki böyle olmamasını temenni ediyorum) açılımın içeriği için İmralı'dan, terörist başından yol haritası beklendiği. Öcalan'ın belirlediği kriterler, üstü süslendikten sonra halka sunulacağı.

Benim en çok metak ettiğim ise, bu Kürt meselesinin ne olduğu. Tamam bir süre öncesine kadar Kürtçe yasaktı. Şimdi bu yasaklar kalktı. Peki ne kaldı geriye? İstenen ne?

Anayasa'da bu ülke Türklerin ve Kürtlerindir mi yazmalı? O zaman bu ülkede yaşayan Lazlar, Çerkezler, Araplar, Ermeniler ne olacak? Ulus kavramı tamamen ortadan kalkacak. Ne yapacağız? Kimliklerimize ırkımız mı yazılacak? Annesi Kürt, babası Türk olan bir çocuğun kimliğine ne yazılacak?

Bugün bir Kürt kökenli Türk vatandaşı, avukat, doktor, asker, polis, hakim, milletvekili, bakan, başbakan veya cumhurbaşkanı olamamakta mıdır? Kürt kökenli insanlara karşı böyle bir ayrım yapılmış mıdır? Geçmişe dönüp baktığınızda, Kürt kökenli Cumhurbaşkanı, Başbakanları görebilirsiniz.

Bugün Kürt kökenli bir Türk vatandaşı, memleketi dolayısıyla şirket kuramamakta mıdır? Ticaret yapamamakta mıdır? Ben size binlerce şirket ve örnek gösterebilirim.

Şimdi Tunceli adının Dersim olarak değişmesi, sorunu çözecek midir? O zaman İstanbul'da yaşayan Rumlar'da, İstanbul adının Konstantinapolis olarak değişmesini isteyecekler. Olabilir mi bu?

Sorun fakirlikten kaynaklanıyor deniyor. Ama aynı fakirlik bugün Yozgat'ın, Kayseri'nin, Mersin'in köylerinde de var, emin olun. Fakirlik deyince, geçen gün bir arkadaşım, ya doğu bu kadar fakirde, düğünlerde takılan bu altınlar ve saçılan dolarlar nasıl oluyor diye sordu bana. Aşiret düğünü onlar dedim. Ekonomik meselenin doğudaki temelinde, aşiret sisteminin yerleşikliği yatmakta zaten. Ama bugüne kadar hiçbir siyasal iktidar, bu soruna yönelik bir hamle yapmadı. Çünkü her aşiret ağası, herhangi bir partiden milletvekilidir. O aşiret komplesiyle o partiye oy verir. Şimdi bunun adı demokrasi mi?

Arkadaşlar, sorunun temeli Büyük Ortadoğu Projesinde yatmaktadır. Tüm bu açılımlar, gündemler, bu projenin planlı bir halkası olarak süregelmektedir. Olaya genel bakmak lazım. Zamanlamaya da. Bugün Irak'ta PKK, Barzani ve ABD'den petrol gelirleri için pay istemektedir. Düne kadar Türkiye'ye karşı koz olarak elinde tuttuğu PKK'nın, artık kendi başınada bela olduğunun farkındadır ABD. Aynı şekilde Barzani'de PKK'ya pay vermek istememektedir. O zaman ne yapsınlar, planlarını değiştirdiler. PKK'yı tamamen siyasal zemine çekip, Türkiye'ye sarmak onlar için bir kurtuluş yoluydu. Ve düğmeye basıldı. Açılım hareketi Türkiye'de start aldı.

Gelelim yukarıda da bahsettiğim taleplere. Hangi talep yerine getirilirse getirilsin, yenileri olacak. Talepler hiç bitmeyecek. Ta ki, PKK ve Apo Meclise sokulana kadar. Sonrası da eminolun çözülmeyi getirecek. Bizler kendimizce yorumlar yapıp konuşa duralım, planları aşama aşama işlemektedir. Benim üzüldüğüm ise Türk milletinin tüm bunlar olurken sadece izleyici olmasıdır.

Bu ülkede yaşayan, Türk, Kürt, Çerkez, Laz, Arap kökenli tüm arkadaşlarıma sesleniyorum. Bu ülkenin bölünmesi demek, hepimizin yok olması demektir. Daha 80 yıl önce bu toprakları işgal edenlerin, bugün bize dost olduklarını sanmayın sakın. Bugün Kürtleri destekliyor olarak görünen ABD'nin, dost olduğunu düşünmeyin bile. O zaman Mustafa Kemal engeline takıldılar, ama amaçları hala aynı. Bu ülkede esir olarak değil, hür olarak yaşamak istiyorsak, bu polemikleri bir kenara bırakıp, tek yürek ve tek millet olarak güçlü olmalıyız. Olmalıyız ki, yok olmayalım...