Ağaçlarımız

MUĞLA’nın Bodrum İlçesi'ne bağlı Yakaköy ve Yokuşbaşı semtlerinde çıkan tarım arazilerindeki yangında yüzlerce asırlık zeytin ağaçları yanarak kül oldu. Evet bugünkü haberlerden bir başlık.

Buna dakka bir, gol bir denir. Yaz mevsimini açtık, bundan sonra haftada bir böyle haberlerle karşılaşırız artık. Ağaç özürlü bir toplum olarak elimizdeki az sayıdaki ağaçlarımızı ( ormanlarımızı ) kaybediyoruz. Ve gün geçtikçe çorak arazilerimiz çoğalıyor.

Ağaçın önemini ilk öğretim yıllarımızda anlatmışlardı. Bize taze oksijen veren, toprakdaki erozyonu önleyen, iklimi yumuşatan, onsuz bir dünya düşünülemeyen ağaçlarımız. Faydaları anlatmakla bitmeyen, insanın ruh sağlığına kadar faydası olan ağaçlarımız. Bize atalarımızdan miras kalan asırlık ağaçlarımız.

Onları korumak için ne yapıyoruz?

Bir fert olarak düşünün ne yapıyoruz? Bence koca bir hiç. Gövdesine sevgilimizin baş harflerini kazıyoruz, bir yaprağını koparıp kulağımızı veya dişimizi karıştırıyoruz belki. Bunun dışında manzaramızı bozuyor diye dallarını kesiyoruz belki.

Onları korumak için ne yapıyoruz?

Onun için yaz aylarında yanan hektarlarca orman alanının arkasından ağlamaklı olurum. Çünkü onları geri getirmek öylesine zordur ki.

Çocuklarımıza ağaç sevgisini aşılamaya devam edelim, bilinçli bir toplum oluşturalım. Orman ve Ziraat Mühendislerine büyük iş düşüyor. Yangına neden olan unsurlara iyi odaklanmalıyız.

Her zaman olduğu gibi yine bir devlet politikası gerekiyor. Tarım politikası, sağlık politikası veya eğitim politikası gibi. Ormanlarımıza sahip çıkalım....