Ah Be Muharrem Amca !

İki sene oldu. 2008’in şubat ayı sonuydu.

Dağ gibi arkadaşım, kardeşim, komutanım, Kara Pilot Yüzbaşı Tekin Işık’ın şehit olduğu o kara gün.

* * *

Bu akşamüzeri Milliyet Blog’taki sayfama girip de bugün en çok okunan yazılarımı incelediğimde iki sene önce yazdığım “Komutanım Şehit Oldu” başlıklı yazımın anormal derecede çok okunduğunu fark ettim.

Nedendir, niyedir diye düşünüp; sitelerde bir tarama yaparken aşağıdaki haberi Milliyet sitesinde gördüm:

“Cumhurbaşkanı Abdullah Gül, Devlet Övünç Madalyası törenine katıldı. Törende şehit Yüzbaşı Tekin Işık'ın babası Muharrem Işık baygınlık geçirdi.

Salonda büyük bir karmaşa yaşanırken Cumhurbaşkanı Gül de sahnede bayılan şehit yakınını tutmaya çalıştı...

Bir kere daha kanadı yüreğim. Sanki bir kere daha yaşadım o iki sene önceki meş’um anları. Habere konu olan Muharrem Işık Beyefendi ile tanışmamıştım. Ama yine de kendisine buradan seslenmek istiyorum:

Ey Muhterem Muharrem Amca,

O senin dağ gibi yiğidin var ya. Bak iki sene sonra bugün hala içimi yakmakta. Bilirim, seninki kadar, muhterem validesininki kadar mümkün değil bizim yüreğimiz yanamaz. Siz ki, altın gibi kalbe sahip kocaman bir çınarı yitirdiniz. Yavrunuzu, oğlunuzu, canınızı, ciğerinizi kaybettiniz.

Acizane, naçizane, ben garibin de duygularınızı paylaşmasına müsaade eder misiniz?

İki sene önce yazdığım aşağıdaki yazımı siz muhterem iki büyüğüme armağan ve ithaf etmek istiyorum. Lütfen kabul buyurunuz.

Ve Sen kardeşim, arkadaşım, komutanım, şehidim Tekin...

Nur içinde yat...

Komutanım Şehit Oldu