Ah biz Türk erkekleri !

Bugün yine uzun uzun yürüdüğüm günlerden biriydi. Ne terapi ama! Artık düşünürken mırıldanmamaya ve gülümsememeye dikkat ediyorum. İnsanlar önlerine değil, bana bakıyorlar çünkü! Kara gözlüklerimin arkasına gözlerimi de saklıyorum aslında ya, neyse.

Her fırsatta bloglarımda da bahsettiğim gibi kitaplar ve edebiyat benim hayat iksirim. Yazmadan, okumadan ve hatta kitap koklamadan duramam. Yazar arkadaşlarımı destekler, ayda en az 10 yeni kitap alırım. Can dostum Eski Kitabevi Adnan'dan da herhalde 20-30 okunmuş kitap alırım. Kitap almanın ve okumanın iki farklı zevk olduğuna inanan biri olarak, yoğun iş hayatımdan dolayı ayda en fazla 2 kitap okuyabilirim. Yeni romanımı, yeni şiir kitabımı, MB blog yazılarımı ve de değerli MB yazar arkadaşlarımın eserlerini okumaya, yorumlamaya ayırdığım zamanı da düşünecek olursak edebiyatın hayatımda tuttuğu yer anlaşılır.

Neyse, konu dağılmasın. Bugünkü parkurum Göztepe'den Pendik'e sahil yolundan gidiş-dönüştü. Düşünmek, hayal kurmak, yeni planlar yapmak, insan manzaralarını izlemek ve bol deniz havası alarak kalori yakmak için harika bir parkurdu. İnsanlar güzel havanın da etkisiyle çimenlere yayılmışlardı. Çocuklar hopluyor, zıplıyor, örtüler serilmiş, yemekler hazırlanmıştı. "Yapma bubaaa." diyen bir çocuğun kulağı babasının iki parmağı arasında iyice uzamıştı. Diğer köşede başka bir baba da ailesinin yemek taksimini yapıyordu. Ailesinin tüm kadınları voleybol oynamaya kalkmış bir baba da uzandığı yerden kızına, "Çoh zıblama gıızz, östün baaşın hakim ol." diye çıkışıyordu!

Ah biz Türk erkekleri diye geçirdim içimden ve aklıma gelen iki olay gülümsetti yine beni. İnanın bana, şimdi vereceğim iki örneği bir başka ülkede görmedim. Aslında bu blog'u daha önce de yazabilirdim; ama belki de bugün sahil boyu yayılmış aile babaları önayak oldu.

Gittikçe Milli Kütüphane'ye benzemeye başlayan, artık koridorları bile kitap kümeleriyle dolan evimdeki binlerce kitabın içinde bir benzeri daha yok! Elif Şafak'ın ya da dış dünyada bilinen adıyla Elif Shafak'ın, "Aşk - Love" adlı kitabından bahsediyorum. Öncelikle şunu belirtmeliyim ki bir Türk yazar olarak kitaplarını İngilizce yazıp sonra türkçeye çevrilmesini anlayamamakla birlikte bir kalemdaş olarak emeğine saygı duyuyorum ve tüm kitapları da kütüphanemde mevcut; ama hiçbirini okumadım! Allah ömür verirse de yetmişli yaşlarımdan önce vakit ayırabileceğimi sanmıyorum. Bilenleriniz olabilir, yeni kitabı Aşk'ın iki farklı kapaklı baskısı var! Bayanlar için pembe, erkekler için gri! Aslında önce pembe kapaklı basıldı; ama hiç Türk erkeği pembe kapaklı kitap okur mu! Delikanlıyı bozar o renk! Yapılan piyasa araştırması hemen gerekli önlemi aldırdı ve Türk erkekleri için maço renk gri kapaklı baskı yapıldı! Ama yine de elinde ne gri ne de pembe kapaklı Aşk olan bir erkek görmedim ! Benim evimdeki baskı ilk çıktığı günlerde aldığım pembe kapaklı olan ve bir rahatsızlık da duymuyorum. Keşke ne gri ne de pembe olmayan bir renk seçilseydi baştan.

Birkaç ay oluyor, çok sevdiğim bir arkadaşımla yemek yiyoruz. Yemek siparişimizi alan garson ne içeceğimizi sorunca her zamanki gibi, light kola dedim. Kiloma dikkat etmenin dışında, normal kolanın bana fazlasıyla şekerli gelen tadını sevmiyorum ve light olan, damak tadıma daha uygun geliyor. Başımı arkadaşıma çevirdiğimde gülümsediğini fark ettim.

"Hayrola neden gülüyorsun?"

"Sen light mısın oğlum?"

"O da ne demek şimdi!"

"Yahu sen reklamları izlemiyor musun? Normal kola lezzetinde ama kalorisiz yeni bir kola daha var. Reklam filminde maçovari erkekler kalın sesleriyle seslendiriyorlar hani."

"Haa, evet, izledim ama ben normal kolanın tadını sevmiyorum."

"O yeni diyet kola neden yaratıldı, biliyor musun?"

"Yoo, neden?"

"Firma, tüm dünyadaki light kola satışlarına bakınca, Türkiye'nin ez az light kola tüketilen ülke olduğunu tespit etmiş ve bunun nedenini araştırmış. Biliyorsun bizim ülkemizde light sıfatıyla anılan erkek dalga geçme konusu olur. Hiçbir erkek kendisine light denmesini istemez. Çocuklar Duymasın adlı dizideki 1 kalorilik light erkek Selami'yi hatırla. Yani, yapılan araştırmalar göstermiş ki Türk erkeği, isminden dolayı light kola içmiyor, elinde taşımıyor!! Bunun üzerine, işte şimdiki karizmatik isimli, reklam filminde bol erkek kullanılan ve seslendirmesi fazlasıyla erkeksi olan kola çıkmış ortaya. Tabii satışlar da patlamış."

"Hadi yaa!! Valla ben maço, paço değilim ve bu anlattıkların da sadece yemeğimi daha keyifle yememe yardımcı oldu. Ben light kola içmeye devam edeceğim."

Düşündüm de, şu piyasa araştırma şirketlerinin gücüne bakar mısınız! İki güncel olay ve hedefi tam 12'den vuruş! Bense, pembe Aşk'a da sahip olsam, light kola da içmeye devam etsem, Türk erkeğinin ihtiyaçlarını çok iyi tespit eden bu başarılı satış projelerini ayakta alkışlıyorum.