Ah facebook

Olmasaydı ne yapardık değil mi? Cep telefonunun hayatımızda yarattığı etkinin yarısı olmaya başlamadı mı bile? Uğruna saygıdeğer sanatkar İsmail YK tarafından besteler bile yapılan tek sosyal paylaşım devi facebook'tan bahsediyorum evet. Popülerlikte cep telefonuyla yarışamaz bile aslına bakarsanız, cep telefonu şıklık ve zariflik göstergesiyken, facebook boşlukların doldurucusu oldu, daha önemli yani. 

Bağımız bahçemiz bile oldu, ekip biçtik bir de onları...En boş zamanların tek çaresi oldu neredeyse aslında, birbirlerini dürterek, beğenerek ve de yorumlar katarak zaman geçirenlerle. 

Peki herşeyi beğenmek zorunda mıyız? Herşeyi paylaşmak en önemlisi. Her halet-i ruhiyemizi yansıtmak bu kadar mı zorundayız be kardeşim? Her anın yalancıktan yansımalarını göstermek tanıdık herkese, ama herkese..? Diyeceğim şudur ki, takdirlik bir başarı gösterdik yine dünyaya milletçe. Facebook'un da cıcığını çıkardık sonunda. Dünyada en çok kullanıcıya sahip olan ülkelerin başında geliyoruz. 3. sıradayız, fena bir derece değil gördüğünüz gibi. Sevgili Mark Zuckerberg, kendi halinde sadece okuluna faydalı olsun diye kurduğu facebook'un, nerden bilsin 500 milyon kullanıcıya ulaşıp, Türkiye'nin eline geçerse de bu hallere düşeceğini? Ama olsun, biz yazalım yine de öylesineyken bile garip hallerimizin yansımalarını duvarımıza. Duvarlarımız var bir de üstelik artık değil mi? Aman yıkılmasın o duvarlar! Yoksa nerelere dökeriz sevinçlerimizi, mutluluklarımızı, ve de gözyaşlarımızı; nasıl yaparız göndermelerimizi, mesaj mı kaldı bu zamanda. Bir video, bir duvar yazısı, işte bu kadar... 

Bu dev sosyal paylaşım ağına sıkıştırıldı resmen acımasızca asosyalli sosyalliklerimiz. Baksanıza, hayatımıza sanal duvarlar örüldü. Başlığında isimlerimizin olduğu, ve facelik fotoğraflar için pek az da uğraşılmadığı hani. "Çek bir facelik..." şeklinde cümleler yerleşse de hayatımıza ve ne kadar "ıyyy..." diye baksak da karşıdan, kabul edelim hepimizin içinde bir face canavarı var. Aman öyle, bir omuzda ağlar gibi hayal edip kendinizi, dökmeyin facebook'ta içinizi, veya dökün gitsin, birileri beğenirken bu halinizi, birileri tesellili cümlelerle yorumlar yapsın duvarınızda. 

Vallahi bu duvarlar yıkılmasa iyidir, sanal ne de olsa, belli olmaz. Biz gerçek duvarlarımızı kaybetmeyelim yeter. Bari onları arkadaşlarımın arkadaşlarının arkadaşları göremesin beya! Deyim yerindeyse dıdımın dıdısı da bilmeyiversin bu akşam çok mutlu olduğumu ( burada sıkıyorum..:) 

Herkese iyi paylaşımlar diliyorum bir gece vakti, aranızda uyuyan varsa birbirini dürtsün lütfen, öbürü de geç kalmadan yorum yazabilir hemen. 

Ben Mark'a çok teşekkür etmek isterken, dünyada 3. olmayı başarmış ülkemin insanını da bir kez daha öpmek isterim alnından. Bu resmen Mark'ın başarısının devamıdır. 

Değerli facebook severler, hadi hayatınızı paylaşmaya, yüzlerce insanla..! 

Saygılarımla