Akıllılar Kafayı Kırarken...

Akıllının kafayı kırmaması imkansız bu devirde

Öyle bir devirde yaşıyoruz ki… “Ben akıllıyım,” diyenin, kafayı kırmaması imkansız maalesef. İster nefsi karar versin akıllılığına ister başkası. Azıcık vicdan sahibiyse kişi; aklını kaçırmaması, kendini şaşırmaması olasılıklar arasında bulunmuyor!

Zulmün kitabı yazılırken taaa en başından… Neo firavunlar ellerinde alfabeleri, almış yürümüşlerken… Yeryüzü inim inim inlerken… Zır deliler yerine en akıllılar kafayı üşütür. Rüzgardan, soğuktan, rutubetten değil paşam! Zekamızla bunca alay edilirken; İçimizin titrememesi, kalbimizin ayaz bağlamaması olası görünmüyor. Ondandır ayarsızlığımız. Dalga dümen uluorta biiirbirine katılır/karıştırılırken… Cozutmamak, tozutmamak namümkün fikrimizi.

Gelir dağılımındaki adaletsizlik, adaletin terazisindeki yamukluk, güçlünün mazluma eziyeti günlük hayatın olağan akışı sayılırken/sanılırken… Gözü bağlı duranın, merhametine söverim. Elimde değil.

Pandemiydi, salgındı, bulaşıcı hstalıktı derken… Ölüme duyarsızlaştırıp, kitlesel umursamazlık ayinleri düzenlenirken… Veryansın etmemek, küfre dalmamak, eleme, kasvete boğulup kavrulmamak, için için yanmamak akıllılık değil, üşütüklük halidir. Düz, vasat, sıradan kardeşler olan bitene aldırmadan ruh sağlıklarını korurlarken bir güzel; farkına bile varmadan… Dahilerin tımarhanelik olması an meselesi.

Akılla sağduyu yerine histeri nöbetine tutulanlar yazarken kaderimizi… Hınçla, hırsla, öfkeyle, garez deryalarında boğulanlar eceline hazırlayıp, kıyametine sürüklerken insanlığı… Zerre kadar izan sahibi, çarpılmadan edemez.

Bunca belirsizlikte, puslu havada, buzlu, kaygan zeminde dahi dengesini koruyabilene, helal olsun be! Ben ziller elimde, oynatmayı bekliyorum çünkü.

Alem tepesinde yeller estirecek değil ya! Tüm andavallık, aha şurda! O yüzden puslu görürüm toprağın üstünü. Ne toprağın altı gamlı, ne gök kubbemiz kapalı. En ufacık bir sorun yok aramaızda. Ortalık böylesine süt limanken… Bunca kara düşünceye kapılmak, anca zır cahilin, kötü fikirlinin işidir; değil mi?! Hırsızın hiç kabahati yok elbette!

Bütün bozgunculuk, cümle fesat, kalın kafamızdan ibaret! Kantarın topuzuna bir şey olduğu yok! Tüm arıza, bizim müşkülpesentliğimizin eseri. Büyüklerimiz afiyette olsun. Allah devlete zeval vermesin.

Zaten gördüklerimiz rüya. Yaşadıklarımız hayal. Şahit olunanlar koca koca halüsülasyonların neticesi. Güllük gülüstanlık bir evrendeyiz emmeee… Bunu idrak edecek akıl ne gezer bizde; değil mi?!!

Bu devirde akıllı olmak zor zanaat be ahbap! En iyisi deliye vurmak kendini. Aklı tescilli noksanları, fikri kırık modelleri seven milletiz vesselam! Deliye çıkarınca adımızı, rahat nefes alır, karartmayız gökyüzünü. Gün akıllı olma günü değil. O nedenle her günümüz şen, her günümüz bayram! Hiçbir şeye aldırmamak en iyisi.