Anneme

Benim gelmemi bekliyordun heyecanla. Belki yanında değildim, göremiyordum senin heyecanını ama hissediyordum. Kalbinin her atışında benimki de atıyordu. Benim nefes almamın sebebi sendin.

Bana hediyeler aldın.Kıyafetti çoğusu. Geldiğimde giyecektim onları.Önce sessiz olacaktım belki ama zaman geçtikçe... Herşeyi sen öğretecektin bana.Bunun için okadar istekliydin ki. Bana konuşmayı sen öğetecektin.Senin sevginle öğrenecektim ben sevginin ne demek olduğunu.Senin fedakarlığın, ilgin beni şımartacaktı. Biliyordun yaşlandıkça senden sıkılacaktım.Kavgalarımız olacaktı seninle. Zaman geçtikçe seni beyenmez olacaktım bunun farkındaydın.Bunları bile bile bekledin sen benim gelmemi.Bayağı beklettim seni.Geleceğimi hissettiğin anda çok heyecanlandın. Sen de herkes te çok heyecanlanmıştı. Beni beklemişsiniz gece 12'den sabah 11:30'a kadar.

Sonra bir Perşembe sabahı ansızın çaldım ben kapını.Bitkindin, yogundun ama bunlara aldırmadan açtın kollarını bana.Herkesin ilgisi benim üzerimdeydi.Ağladım önce sevinçtendi heralde.Sahi ya bebekler neden ağlar ki?Her neyse, aldığın elbiseleri giydirip süslemiştin beni. Sen de biliyodun önce sessiz olacaktım belki ama zaman geçtikçe...Anne diyecektim sana.

Senin sevginle öğrendim ben sevginin ne demek olduğunu.Senin fedakarlığın ilgin beni şımarttı.Sen benim gelişimle mutlu oldun ama şimdi düşündüm de ben senin gidişinle ne yapacağım.Bana öğrettiğin sevgiyi ne yapacağım gidişinle.Kimin fedakarlığıyla şımaracağım ben.Kim benim gelişime senin kadar sevinecek.Kim benden önce ölmeyi isteyecek.

Gidişinle üzüleceğim ben senin ama biliyorum ki sen beni orada da bekeleyeceksin.Herşeyi baştan yaşayacağız.Hani okumuştun ya bana bir hikaye 'BANA KIRMIZILAR GİYDİRİN'diye.Kırmızılarımı giyinip orada olacağım seninle.