Aslan Kral’ın oğlu Leo

Vejeteryan bir aslan... Tanıdık bir aslan... Bizim Aslan Kral’ın oğlu Leo... Annesini azgın sulara kaptırıp ölümünü izlediği için sudan da çok korkuyor.

Geçtiğimiz yıllarda vejeteryan bir köpek balığının hikayesini izlemiştik sinemalarda. Jaws filmlerinin ve belgesellerin korkunç yaratıkları köpek balıklarını pek sever olmuştuk bu filmden sonra.

Aslan Kral filmini izlememiştim. Dün Aslan Kral’ın oğlu Leo filmine gitmeye sinemanın önünde karar verince, filmin başlamasını beklerken yeğenim Sıla, Aslan Kral filmini anlattı bana. Sıla artık büyüyor, şimdi 11 yaşında, gelecek yıl artık çizgi filmlere gitmek istemez. Ben de kendim gidemem ki, bu yaştan sonra. Belki de sinemada seyrettiğim son çizgi filmdi.

Vejeteryan aslan Leo’nun filminde de sinemanın her öğesi vardı: Dram, komedi, romantizm, müzik... Zaman zaman sanki bir çizgi müzikal izliyormuş gibiydim. Türkçeleştirilen ve usta yorumcuların söyledikleri şarkılar çok güzeldi.

Vejeteryan aslanın aşkı da sıradışıydı. O bir güzel bir aslan yerine güzel bir file aşık olmayı yeğledi.

Leo iyi bir aslandı. Antiloplar, zebralar, yavru hayvanlar hep iyiydi. Timsahlar, akbabalar, sırtlanlar hep kötüydü. İyi filler vardı, kötü filler vardı.

Sinemadan çıkarken her yaştaki seyirci mutlu ayrılıyordu. Siz de çocuklarınızı, yeğenlerinizi alın bu filme gidin.

Ankara, 22 Eylül 2008