Aynalı Çarşı

Annemle Çanakkale 'ye gittik şehitlerimizi ziyarete. Rahmetli dedemin babası şehit olmuş 1915 yılında ,arkadaşı matarasına su koymuş ve bacagından yaralanan dedeyi ağacın altına çekebilmiş ve sonrası bilinmiyor. Çetin bir kuşatma olmuş, yokluk var, askerdeki o inanç nasıl bir duygudur düşmanı alt eden .

Düşmanını yaralıyken taşıyan ne yaman çelişkidir o.

Çanakkale şehitligini ziyaret ettim, bir daha gidicem. İster istemez duygulandım, ağlamaktan gözlerim şişti o mevzileri görünce , mezar taşlarını gördükce , tarihçeyi dinledikçe.

Anzak torunları da oradaydı , dedelerini ziyarete gelmişler , saygı ve gururla.

Sessizlik ve dalgaların sesi vardı fonda

Mezarlıkları ne kadar düzgün ve tertemiz , kendi vatanlarından bir bahçıvan vardı.

Onlar sayesinde bu kadar özgürüz . Kıymetini biliyor muyuz, herkes vicdanına sorsun.

18 mart olunca yüregim sıkışır dedemin dogum günüdür , babası cephede savaşırken o dünyaya gelmiş.

Ne mutlu Türk'üm Diyene