Bağışlamak

Affetmek öyle kolay olmuyor. Affettim demek yeterli olmuyor çoğu zaman. Kırgınlıklar, kızgınlıklar, yaralanmalar üstüne set çekilmiyor. O zaman affettim demek o kadar kolay olmuyor. Çıkarılsada çiviler izleri kalıyor. Halbuki o izler geçmişte kalsa, kapansa, üzerine yağmurlar yağsa...

Bağlandığın noktalar, senin en önemli noktaların ise, affetmek kolay olmuyor. Affetmeyi kendimiz için yapmalıyız. Yapan yaptığından zarar görmüyor. Acı veren fırtınaları affedemeyen yaşıyor. Acılarına rağmen, haksızlıklara ramen, bağışlayıcı ve affedici olmamız bekleniyor. Zarar verenler için zaman fark etmez. Haksızlık yapanlar, dönüp kendilerinin yaptıklarını itiraf ederler mi? Vicdanı var ise o zaman devreye girer mi? Yoksa haksızlık yapan öyle devam eder gider. Yanlışlıklara uğrayanlar affetsin diye bekler hep. O kadar kolay mı affetmek?

Burada ruhuna sormak gerekmiyor mu? Sen affedebiliyor musun hazır mısın diye...