Bana her gün şen, her gün bayram!

Yarın, Sevgililer Günü'ymüş yavrum; haberin olsun istedim. Yarın, senin, benim, tüm sevenlerin günüymüş üstelik... Evet, evet... Ben de söylüyorum, marifet bir gün değil, her gün sevmek diye ama... Neylersin ki, malum koro bunu böyle bellemiş. Yarın, sevgililer günü imiş...

Oysa ben bugün, ne de çok yoruldum; biliyor musun? Gidip de bebeğime iki laf edebileyim diye, şu anı, şu geceyi nasıl da iple çektim, nasıl da sabırsız bir heyecanla bekledim; sana yazmayı...

Peh!... Yarın, sevgililer Günü'ymüş, bana ne kardeşim!... Ben bir tek bu anı, bi'de canımdan çok sevdiğimi bilirim. Canımdan çok sevdiğim, bunu biir mi peki? Bak işte orasını ben de pek iyi bilmiyorum. Nasıl ama? Güzel, değil mi?

Şu an ne yapıyorum biliyor musun?

Hiiiiç!... Hiç bi' şey yapmıyorum. Yanlız seni düşünüyorum. Düşündükçe, sen düşünceme düşüyorsun; ben yüreğine... Düşündükçe, sen bende çoğalıyorsun; bense sende kayboluyorum canım.

Bazen düşümde bir melek, bazen düşüncemde kocaman bir tümsek, bazen ruhumun eli, ayağı, bazen de hepsinin ayak bağı, gönül kelepçesisin sen!... 

N'apıyorsun bu akşam? Sana ulaşır mı acaba yazdıklarım, sayfalar dolusu yazsam, ya da yanlızca senin bileceğin bir alfabe uydursam; yokluğundan... Sesi çıkmayan harflerimin sesi, yazılmamış sözcüklerimin tercümanı olur musun bu akşam?

Neden mi bu akşam, diye soruyorsun şimdi?

Ee, dedik ya!... Yarın, sevgililer günüymüş; sevgililer, birbirlerini en çok bugün anar, en çok bugün anlarmış...

Ama sen beni bilirsin işte!... Bana sevgililer günü ne gam, 14 şubat ne tasa?

Ben bir tek şey bilir, bir tek şey söylerim; 40'ıma merdiven dayadığım, şu yalan gecede...

Varsa aşk, bana her gün 14 şubat; yoksa aşk, sana her gün bayram!... Anladın sen onu!... Bize, kutlamak için bir tek günü beklemek haram... Gülen Adam'a her gün şen, her gün bayram!....

Not: Yazıda kullanılan görsel internetten alınmıştır.