Bandırma Yazıları : Edebiyat öğretmeni Neval Nesrin Aydoğmuş'u yitirdik.

 Bandırma ve Bandırmalıların öğretmeni, Kent Konseyi Kadın Komisyonu Başkanı, Gazeteci-Yazar, Emekli Öğretmen Nesrin Aydoğmuş, Cuma akşam saatlerinde vefat etti. (21.02.2014 )

Bir süredir rahatsızlığı nedeniyle sosyal yaşamdan uzak kalan değerli öğretmenimiz Nesrin Aydoğmuş, hayatını kaybetti.

Nesrin Aydoğmuş'un cenazesi 22.02.2014 Cumartesi  İkindi namazından sonra Haydar Çavuş Camiinden alınarak, Bandırma Merkez Mezarlığına defnedildi.

Son kurşun Gazetesi’nde Değerli Gazeteci Sayın Engin Arıcan’ın  onu anlatan yazısı şöyleydi.

“Nesrin Aydoğmuş'u kaybetttik!

“Bugün güne telefonuma Mert'ten gelen bir masajla uyandım.."Annemi kaybettik" diye yazıyordu... Bir an nutkum tutuldu ve bulunduğum yere acıyla çöktüm, ölüm haberini sindirmeye çalıştım ama her zaman olduğu gibi ölümü kabullenemedim...

“Bandırma'nın kızıl saçlı bacısını ya da yeşil saçlı bacısını, deniz kokan bacısını da diyebilirsiniz... Gökkuşağı gibi... Evet evet, bu ifade yakıştı... Bandırma, gökkuşağı renkleriyle bezenmiş kızını, bacısını, anasını yitirdi...!

Nesrin Aydoğmuş'la  dostluğumuz yıllar yıllar öncesine uzanıyor... Kızkardeşim Ece'yi de okutan o, bizim İhsan Kuruoğlu'nu okutan da o... Birlikte olduğumuz zamanlar hep şaşırmışımdır... İyi kötü yolu Bandırma'dan geçmiş kim varsa, "Hocam, beni hatırladın mı? Ben,...."le başlayan tanışma fasılları ve Nesrin Hocanın bir anne şefkatiyle herkese sarılmasına tanıklık etmişimdir... Bir anlamda Hocamın elinden kurtulan eşi Bilgin Aydoğmuş'a yakalanmıştır.. Çünkü, O'da öğretmenlikten geliyor...

Nesrin Hocamla ortak yanımız çok.. O da bir asker çocuğuydu, ben de ve babalarımız(her ikisi de rahmetli oldu) birbirlerini iyi tanırlardı... Annesi de annemle tanışır, görüşür, konuşurdu...O da rahmetli oldu... Mert'in ise, bebeliğini bilirim, oğlum gibidir.. Aynı benim oğullarım Ulaş ve Ozan'ı Nesrin Hocamın bildiği gibi...

Nesrin Hocamla basın mesleğinde ilk REALİTE'yi çıkarttığımız yıllarda bir araya geldik... Benim için zor yıllardı... Cezaevinden yeni çıkmış, ekmek kavgasına balıklama dalmıştım. Söyleşiler, makaleler, paneller, şiir dinletileri, tiyatrolar  derken İlk Haber'in de ilk kuruluş zamanlarıydı, İhsan'la da biraraya gelmemize vesile olmuş, bir anlamda İlk Haber de çalışmamıza da o vesile olmuştu....

Hiç unutmam, İhsan'a beni ve eşim Aynur'u tanıştırırken şöyle demişti: Bunlar benim çocuklarım..!

Evet, Nesrin Hocam, bir anne şefkatiyle bizi sarıp sarmalamıştı... Basın alanında, kültür ve sanat alanında ne kavgalar verdik, şimdi ben bile bir çoğunu anımsıyamıyorum.

O', nun enerjisini ve aktivitesini bir alanla sınırlayamıyorum.
O', bir eğitim emekçisiydi...
O', bir çevre gönüllüsü ve aktivistiydi..
O', kadın haklarının yılmaz bir savunucusu ve kadın hareketinin aktivistiydi...
O', bir kültür ve sanat aktivistiydi...
O', insan hak ve özgürlüklerinin, demokrasinin ve aydınlığın nur yüzlü, sevgi yüklü onurlu bir aktivistiydi...
O' nun insani niteliklerini saymakla bitirebilmem mümkün değil. Şöyle özetleyebilmek mümkün: O', insana ve doğaya yabancı olmayan her şeyin yılmaz bir savunucusu ve aktivistiydi.
Evet, bir anlamda yıllanmış arkadaşımı, dostumu, hocamı, yoldaşımı kaybettim....

O'nun ölümünü kabullenmek benim için zor. Onun için 'ölüm' sözcüğünü lanetliyor ve bu kayba, ülkem ve kentim adına isyan ediyorum...!

Bugün onu toprağa vereceğiz..Cenazesine bile gitmek, O'nu o tabutun içinde görmek istemiyorum. Kaldıramam, kabullenemem ama dostlarım, 'olmaz öyle şey, vedalaş' diyor...
Oysa ki, insan, bir dostuyla, kader yoldaşıyla,anasıyla nasıl  vedalaşabilir,bilemiyorum...
Bildiğim tek şey, ülkemin de kentimin de Nesrin Hocayı, evladını çok arayacağı.... Ve böyle tek tek aramızdan ayrılıp, gidiyorlar... Bunun doğanın bir kanunu olması gerçeği beni fazla ilgilendirmiyor... Çünkü, ne yazık ki, Nesrin Aydoğmuş'lar kolay yetişmiyor ama böyle şaka gibi, bir anda yitip, gidiyorlar...

O'nu bundan böyle çok arayacağız... Bildiğim tek gerçek bu..! Hep omuz başımızda bir eksiklik duyacağız... İçin için usul usul kanayacağız...
En son bu acıyı Yılmaz'ımı yitirdiğimde yaşamıştım... O günden bugüne  iflah olmadım dersem yeridir... Ne bileyim... Diyorum ya, yaşadıklarımız da yitirdiklerimiz de hepsi şaka gibi...

Aklıma Gülçin Cömert düştü... Bandırma'nın hırçın kızı.... Poyrazın Kızı... O'nu da Bandırma'nın çirkin siyasetinin girdabına kaptırdık ve çekti gitti bu kentten...O da Nesrin Hocamın hırçın kızıydı...
Lanet olsun..!
Aldıysa, Hocamın haberini, biliyorum ki, yıkılmıştır...

Hocama Allah'tan rahmet, eşine ve biricik oğlu Mert'e, dostlarına baş sağlığı diliyorum. Ülkemin ve Bandırma'nın başı sağ olsun!

Sonkurşun  ve Realite Ailesi olarak, kıymetli öğretmenimizi kaybetmenin acısını derinlerde yaşıyoruz. Merhumeye Allah'tan rahmet, geride kalanlarına sabırlar diliyoruz.

Esen kalın... Engin Arıcan (Son Kurşun, 23.2.14) “

Diğer Bandırma gazeteleri de, Nesrin Aydoğmuş’u unutmadılar, onlar da Bandırma’nın değerli edebiyat öğretmenini saygıyla yolcu ettiler.

“Bandırma ve Bandırmalıların öğretmeni, Kent Konseyi Kadın Komisyonu Başkanı, Gazeteci-Yazar, Emekli Öğretmen Nesrin Aydoğmuş, Cuma (21,2,14) akşam saatlerinde vefat etti.

Bir süredir rahatsızlığı nedeniyle sosyal yaşamdan uzak kalan değerli öğretmenimiz Nesrin Aydoğmuş, Cuma akşam saatlerinde hayatını kaybetti.

Eylul TV ve  Eylul gazetesi Ailesi olarak, kıymetli öğretmenimizi kaybetmenin acısını derinlerde yaşıyoruz. Merhumeye Allah’tan rahmet, geride kalanlarına sabırlar diliyoruz.”

Biz de Ceyhan ailesi olarak, Bandırma’nın sevilen insanı, değerli Edebiyat öğretmeni, Kent Konseyi Kadınlar Kolu Başkanı Sevgili Neval Nesrin Aydoğmuş’u saygıyla sevgiyle anıyoruz; ebedi istirahatgahına uğurluyoruz. Eşi, Değerli arkadaşım Bilgin Aydoğmuş’a  ve oğlu Mert'e  Allahtan sabırlar diliyoruz. Nur içinde yatsın.