Barış elçisi olayım

Yatıyorum, kalkıyorum, barış diyorum.

Barış, barış, barışşş…

İddia ediyorum!

Bu dünyada hatta öbür dünyada,

Kutsanacak tek eylem barıştır.

Barışa katkı yapmak…

Öyle inanıyorum ki barışa katkı yapmak,

Barış yapmaktan daha kutsal!

Hele barışı arayan olmak…

Hesapsızca araya girmek…

“Gelin bakayım siz şöyle,

Niçin kavgalısınız siz?” demek…

Çok müthiş bir şey doğrusu!

Hiçbir barış olgusu,

Kendiliğinden olmuyor, bunu iyi biliyorum.

Ve yine biliyorum;

Kavgalı iki taraf da bu kavgadan dolayı üzgündür.

En azından aklı karışıktır.

Yaşamını allak bullak etmiştir bu kavga…

Avenelere,

Yardakçılara,

Taşeronlara,

Savaştan nimetlenenlere…

Söyleyecek çok şey var da değmez!

Onlar insanın safralarıdır, insanlık onlar için pislik yapmaktır.

...

Barış delisiyim ben, aklımda, fikrimde hep barış!

Barış, barış, barışşş…

İşte ilan ediyorum buradan bu PKK olayını bitiririm ben!

Talep ediyorum açıkça, beni görevlendirsin devlet!

Barışı yapmak için…

Barışın hikâyesinin “girişini, gelişmesini, sonucunu”  iyi bilirim.

Barış tek taraflı düşünülürse gerçekleşmez!

Barış için çift taraflı düşünmek gerek her şeyden önce…

Karşıdakini suçlamadan işe girişmek lazım yani!

Bugüne kadar böyle olmadı.

Karşındakini suçlaya, suçlaya bir şeyler arandı, o da işe yaramadı.

Gelişme bölümünde işe bilim adamlarını katmak gerekir.

Sosyologlar, psikologlar, pedagoglar, tarihçiler…

Devlet deneyimi güçlü olan ancak devletten daha devletçi olmayan,

Devlet adamları devrede sokulmalı…

Bunların sayılarını çok tutmamak da doğru olur.

Bu noktada:

Sorun en küçük parçalara bölünerek iyice tanınır.

İç ve dış bağlantıları saptanır.

Hareketin tarihi gelişimi belirlenir, “lineer denklemi” çıkarılır.

Bu hareketteki çelişkiler saptanır, bu çelişkilerin getireceği değişimler,

Göz önüne serilir.

Değişim üzerinde görüş birliği elde edilir.

Sonra da sonuç bölümüne gelinir.

“Zıtların birliği ve çatışması iyi yönlendirilir.

Nitelden nicele geçiş işleyişi hızlandırılır.

Ve olumsuzlanmanın olumsuzlanması yeniden gözden geçirilir.”

İstenilen ortak sonuca varılır, bu sonuç; barıştır!

Evet, sonuç barıştır!

Evet, evet barış en büyük sonuçtur…

...

Son sözlerim Öcalan’a:

“Gel sen de katıl bize

Kutsanalım barış suyunda birlikte

Diyorsun ki ‘anam Türk’

Anası Türk olan

Aslında Türkoğlu Türk’tür

Türkoğlu Türk’e

Yakışan barıştır

Gel sen de katıl bize

Bitsin bu sonu gelmez kardeş savaşı

Bitsin şu gencecik ölümler

Bitsin, bitsin, bitsinnn

Başka türlüsü zalimliktir

Sen zalim değilsin

Bir kötüye kul olmuşsun

 İnsanı düşünüyorum diyorsun

Gel sen de katıl bize

Gel sen de katıl bize

Gel sen de katıl bize

Geri gelsin aklım bana

Deli divaneyim şu halde”…

...

Saygılarımla…