Bayram coşkusuna ortak olmak

Dün akşam Ankara'da Çankaya Belediyesi'nin düzenlediği Meşaleli Cumhuriyet Yürüyüşü'ne katıldım. Bu yürüyüşte anladım ki insanlar artık bayram coşkusuna "seyirci" olmak istemiyor, katılımcı olmak istiyor.

Saat 20:30'da başlayacak diye duyurulan yürüyüş biraz daha erken başlamış, dolayısıyla saat 20:15'te 1. Meclis'e vardım ve yürüyüş kortejinin stadyuma ulaştığını görerek koşa koşa korteje yetiştim. Yürüyüş oldukça kalabalıktı ve coşkuluydu. Sloganlar yaratıcıydı. Meşaleler ve bayraklarla süslenmişti kortej adeta, insanlar ışıklar altında yürüyordu.

Yürüyüş güzergahı 1. Meclis'te başlıyor ve Anıtpark'ta sona eriyordu. Uzun sayılabilecek bir güzergahtı. Kortej ortalama kırk beş dakikada yürüdü ama o yolu, geçtiğimiz yerlerde trafik durdu, bazı noktalarda kapatılmıştı. Anıtpark'a giderken yolda, balkonlarından bazı vatandaşlar alkışlarıyla destek oldular.

Anıttepe'de ise bir sahne kurulmuştu ve orada da bazı gösteriler sunulacaktı. Halk oyunları ekibi coşkuyla karşılandı, insanlar halaylarla, ıslıklarla eşlik ettiler. Çankaya Belediye Başkanı Bülent Tanık bir konuşma yaptı, insanlar ilk sabırsızlık belirtilerini orada göstermeye başladılar. Sonrasında Misket Bale Topluluğu bir gösteri sundu. Fazla ağır ve fazla uzun olması neticesinde, seyirciler ıslıklarla protesto ettiler haklı olarak.

"Bayrama geldik, bu ne..." şeklinde tepki gösterenler oldu. Sonra adını unuttuğum bir beyefendi çıkarak bir şiir okumaya başladı. Şiir de protesto edildi, insanlar coşmak, oynamak istiyordu adeta. Yıllardır dinledikleri şiirleri dinlemek değildi istekleri. Cumhuriyet için uzun bir yolu yürümüşler ve sonrasında birazcık eğlenmek istiyorlardı. Bir ülke kuruluşu diyebileceğimiz dönemi eğlenerek kutlamayacaksa nasıl kutlayacak?

Şiir okunurken seyirciler Onuncu Yıl Marşı'nı söylemeye başladılar ve sonrasında şiir sonlandı, halk oyunları ekibi sahneye geri döndü. İnsanlar ancak o zaman sakinleştiler, yine halaylarla eşlik etmeye başladılar halk oyunları ekibine.

Bunlardan bir mesaj çıkıyor bana göre. Artık insanlar yıllardır olduğu gibi, bayramlarını şiirler, konuşmalar dinleyerek kutlamak istemiyorlar. Eğlenmek istiyorlar, kutlamaya ortak olmak istiyorlar. Balolar yapılıyordu bugüne kadar, evet, hala da yapılıyordur. Bir de halka tamamen açık, herkesin eşlik edebileceği kutlamaların düzenlenmesi gerektiğini düşünüyorum.

Gündüz resmi törenler gerçekleşiyor, onlara hiçbir lafım yok. Bugün Cumhuriyet'i içimiz rahat bir şekilde kutlayabilir miyiz derseniz, ona da bir lafım yok. Cevap kesinlikle hayır. Ülkemiz, Cumhuriyet'i kutlayabileceğimiz bir ortamda değil maalesef. Fakat, yine de inatla daha çok sarılmak istersek cumhuriyete, inatla daha coşkulu kutlamak istersek, bu da suç değil.

Gelecek yıl bu yürüyüşün yeniden yapılacağını söyledi Bülent Tanık. Kesinlikle doğru bir karar. Çok iyi bir etkinlik, çok güzel bir görüntü. O zaman bana göre hem katılımı arttıracak, hem de insanları daha da coşkuya ortak edecek bazı şeyler yapmakta fayda var, bunları şöyle sıralayabiliriz:

-Meşaleler yeterli değildi. Belediyenin dağıttıkları en azından. Onun dışında bazı "girişimci" vatandaşlarımız 5 liraya meşale satıyordu. Gelecek yıl bir ihale açılıp, meşale alınabilir ve 5 lira yerine örneğin 3 liraya satılabilir. Yeterli sayıda alınır.

-Daha geniş duyurular yapılabilir. Çankaya Belediyesi sınırları içerisinde belli yerlere asılmış bez afişler vardı, Büyükşehir'in bu kutlama için kendi panolarını vermediğine ve vermeyeceğine de eminim. Metrolara, otobüslere asılması bu açıdan imkansız, ama gazetelerin Ankara eklerine ilanlar verilebilir.

-Yürüyüş esnasında insanları coşturmak için marşlar ya da şarkılar çalan bir araba da korteje eşlik edebilir.

-Anıttepe'ye ulaştığımızda, sahnede bizi daha coşkulu etkinlikler bekliyor olabilir örneğin. Bir sanatçı getirilebilir, bir konser düzenlenebilir. Yenimahalle Belediyesi'nin yürüyüşü dün Çayyolu'nda gerçekleşti ve yürüyüşün sonundaki sahnede onları Candan Erçetin bekliyordu.

Yine de bu güzel etkinlik için Çankaya Belediyesi'ne, emeği geçen herkese ve belediye başkanı Bülent Tanık'a teşekkürler. Ucundan, kıyısından, bir katkımız olduysa ne mutlu. En azından şöyle diyebiliriz, yürüyüşün sonunda cazip gelebilecek pek de bir etkinlik olmadığından, bu yürüyüşe herkesin katılma amacı bayramlarını kutlamaktı. Bu kalabalığı görünce, bu da sevindirici.